Mijn vrouw heeft koude voeten.

Meer bepaald 's avonds, in bed - en ze heeft niet gewoon koude voeten, ze heeft blokken diepgevroren prehistorisch zuidpool-ijs.

Het vreemde is: ze heeft enkel 's avonds koud, voor het in slaap vallen. 's Morgens, bij het wakker worden, kan je haar meer vergelijken met een gezellig gloeiende Samovar. Dan straalt ze warmte uit.

Ik vermoed dat het iets met het metabolisme te maken heeft.

Bij mij is het net omgekeerd. Als ik 's avonds in bed kruip, en langzaam in slaap val, dan begin ik te gloeien. Zo van dat slape-warm. En 's morgens word ik meestal wakker met een kil gevoel, heb ik kou gekregen in de loop van de nacht.

Iedere avond en iedere morgen denk ik: we passen toch perfect bij elkaar.

's Avonds warmt zij haar ijspegels op door ze dicht bij mijn voeten te steken. Soms, als ze echt héél koud heeft, en ik haar echt héél graag zie, dan neem ik haar voeten en plaats die tegen mijn warme buik. (En als ze een klein beetje een slecht karakter heeft, plaatst ze haar voeten ongevraagd en onverwacht tegen mijn buik…)
En 's morgens, als ik koud heb en zij ligt te puffen van te warm, dan kruip ik dicht tegen haar warme zachtheid en ontdooi ik helemaal.

Voor diegenen die dus op zijn naar slimme tips om energie te besparen op verwarming in de slaapkamer bij -20°, hier is er een: zoek jezelf een compatibele partner, liefst één met een omgekeerd werkend metabolisme. En zie haar graag.