Michaël Rosseel — 9 jaar geleden

Het transhumanisme als term was nieuw voor me, maar in de gezondheidszorg gebeurt dit inderdaad al decennia lang. Stukken vervangen zoals met totale heup- en knieprothesen (de eerste succesvolle poging dateert van 1891) Ik heb de patiënten 4 jaar verzorgd en zien buitenwandelen met nieuwe heup of knie. Na het mechanische, kwam de ondersteuning of vervanging van fysiologische processen erbij zoals pacemakers (niet altijd wearable geweest, bv 1967: http://goo.gl/mE1dxA ) , neurostimulatoren en implanteerbare insulinepompen,...) Heel boeiende materie nu mens en computer steeds dichter naar elkaar toe groeien.

Edwin Hofstra — 9 jaar geleden

- Holisme als het inderdaad krachtgerelateerd is. Herstel iets tot het niveau waarop het behoort te werken, en je bent redelijk zeker dat de rest van het lichaam het aan kan. Daarboven krijg je onevenredige slijtage.

- Sociaal isolement als het over zintuigen en mentale vermogens gaat. Vergelijk het met een feestje waarop iedereen al dronken is op het moment dat jij binnenkomt. Met al je helderheid en spitsvondigheden ga je geen aansluiting vinden bij de rest van het gezelschap.

- Ethiek bij afluister-gehoorapparaten. En niet alleen de salonethiek van de mensen die deze dingen ontwikkelen en aanbieden. Als er met gehoorapparaten afgeluisterd kan worden, gaat dit sociale repercussies hebben voor mensen die gehoorondersteuning gebruiken. Ik zie nog net geen bordjes op de restaurantdeuren verschijnen met de tekst, niet voor slechthorenden.

- Kosten. De medische wetenschap maakt dingen mogelijk, de gezondheidszorg maakt ze waar. En die gezondheidszorg wordt grotendeels opgebracht door de belastingbetaler*. Vanuit het solidariteitsprincipe vinden we het meer dan normaal dat iemands gebreken hersteld worden, al is het maar opdat die een nuttig - en belastingbetalend - onderdeel van de samenleving blijft. Iemand beter maken dan de rest strookt niet met de algemene solidariteit, en op een krappe arbeidsmarkt benadeelt dat diegenen die niet verbeterd worden.

- Niet zelf-herstellend. De meeste mankementjes waar ons lichaam mee te maken krijgt herstellen vanzelf binnen een paar dagen tot weken, in een enkel geval met medische ondersteuning, bijvoorbeeld bij botbreuken. Veel mensen zullen er toch tegenop blijven kijken iets dat ze niet zelf kunnen herstellen tot deel van hun lichaam te maken.

In de meeste gevallen is het rendabeler, efficiënter en comfortabeler iets te nemen dat beurtelings door meer personen gebruikt kan worden of uitgezet en opgeborgen kan worden als we het niet nodig hebben.

*Want socialeverzekeringspremiebetaler is zo’n onhandig woord.

Michaël Rosseel — 9 jaar geleden

In dezelfde sfeer : het National Institute of Biomedical Imaging and Bioengineering (US) stelde een “NIBIB Bionic Man” samen. Een interactieve tekening met 14 sensor based technologieën die ze ondersteunen. http://www.nibib.nih.gov/science-education/bionic-man