Gewond

Geschreven op zondag 21 mei 2006 in de categorie archief

Ey maat. Ik zat dus in den oorlog é. En daar kwamen plots twintig Duitsers op mij af gesprongen. De eerste negentien kon ik nog KO slaan, maar diene twintigsten é. Da was lijk nen boom van nen gast, en hij had een mes. Wa zeg ik? Een mes? Hij had een hakbijl zo groot als een tuinhuis.
En schuimbekken dat die deed - al grollend probeerde hij mij om te hakken. Maar ik gaf nie af hé. Ik dook links, ik dook rechts, ik dook tussen zijn benen door.
Rap gelijk ik ben stond ik achter hem, en ik gaf hem ne schup tegen zijn achterste. Hij viel met al zijn hondertwintig kilo voorover, recht in zijn eigen mes.
Ik buk mij om zijn ijzeren naamplaatje van zijne nek te trekken - ah ja, ik verzamel dat hé, om als trofeeën in mijn kamp te hangen.
Blijf ik daar toch wel met mijn hand aan zijn tiret haken zeker? Bloeien, bloeien!
Mijn mama heeft dan een plakkertje derop gelegd. Zo'n geeltje met een kangoeroe op.
Hier, kijk maar ne keer.