42 keer gelezen in gemiddeld 3:19

Muziekindustrie

Geschreven op zondag 14 juni 2009 in de categorie archief

Af en toe denk ik eens na over de muziekindustrie (ook in het kader hiervan), en de veranderingen die deze industrie de laatste tien jaar aan het doormaken is.

Er wordt vaak heel luid geroepen over de piraterij, torrents en het illegale kopiëren van muziek, en hoe dat de business van de muziekindustrie negatief beïnvloedt.
En hoewel het 'gratis' zijn van die piraat-mp3's wel een rol spelen, denk ik dat de waarheid iets genuanceerder is.

Ik heb daar twee meningen/theorieën over.


1. Verschuiving van budget

Muziek, en dan vooral singles, wordt m.i. vooral gekocht door jongeren. En tieners hebben een beperkt budget.
Stel jezelf dan de vraag: wat is er fundamenteel veranderd in de leefwereld van tieners tijdens de laatste 10 jaar, dat hun uitgaven zo sterk beïnvloed heeft?
Het antwoord is vrij voor de hand liggend: de gsm.
Tieners smachten sowieso al naar connectiviteit met hun peers, en de gsm heeft daar een perfect antwoord op gegeven.
De miljoenen dollars aan minder inkomen van de muziekindustrie - zou het niet kunnen dat die verschoven zijn richting de telecomoperatoren?
Is die budgetverschuiving een gevolg van de gratis downloads? Of is die prioriteitenverschuiving van jongeren eerder een oorzaak?


2. Productiekost

De prijs die iemand voor een bepaald goed wil betalen, is een complex samenspel van een aantal factoren. Uiteraard speelt marketing ('hoe hard wil iemand iets hebben', te maken met imago) daarin mee.
Maar fundamenteel is de prijs die we voor iets betalen de som van: productiekost + distributiekost + winstmarge.

Niet alleen is de voorbije 10 jaar de distributiekost van muziek quasi nul geworden.

Daarbovenop is de productiekost ook dramatisch naar beneden gevallen. Wie vroeger een plaat wou opnemen, moest dure instrumenten kopen en een dure opnamestudio boeken.
Tegenwoordig koop je voor 500 euro een softwarepakket dat meer kracht heeft dan de meest uitgeruste opnamestudio van 10 jaar geleden.

Uiteraard speelt talent en het kunnen bespelen van instrumenten een belangrijke rol, ik zal dat niet ontkennen.

Maar de gepercipiëerde prijs, de prijs die in ons onderbewustzijn opgebouwd wordt, is verbonden met de distributiekost (waarvan we weten dat die quasi nul is) en de productiekost (waarvan we beseffen dat die drastisch gezakt is - getuige daarvan het massaal grotere aanbod aan muziek).

In onze gedachten is de geldwaarde van muziek dan ook zwaar gezakt, zoniet naar nul aan het neigen.


Ik besef wel dat de werkelijkheid veel complexer is dan welk vereenvoudigd mentaal model ook.
Toch ben ik er van overtuigd dat beide bovenstaande evoluties een veel belangrijker rol spelen dan we beseffen.

Wat denken jullie?

tags:  ,

Reacties

  • Robbie

    Robbie14 jaar geleden

    Singles verdwijnen gewoon: http://tinyurl.com/kl868j.

    Maar de muziek is ook een stuk slechter geworden. Muzikanten zijn enkel nog performers, Britney kan volgens mij geen noot lezen en hangt af van haar producer wiens nummers gewoon de laatste trend volgt. R&B is het mooiste voorbeeld met teksten zo hol als de tanden van boer Charel en zo arrogante mogelijk richting vrouwen: Raar maar waar, bij iedere clip kan je wel de bilspleet van een of andere hoochie mama aanschouwen.

    Dit gezegd zijnde, lang leve vinyl -en rommelmarkten en sites zoals Deezer waar ik mijn favoriete nummers nog steeds kan beluisteren.

  • t21

    t2114 jaar geleden

    Ik denk dat je ook de verschuiving van de uitgaven richting games/dvd's ook niet mag vergeten, en de gestegen kost van bijvoorbeeld een bioscoop- of cafébezoek.

    Ik denk dat het gemiddelde entertainmentbudget niet echt gezakt is in de tijd - integendeel - maar men heeft veel meer keuze waar de centen naartoe gaan.

  • Matthias

    Matthias14 jaar geleden

    Volledig akkoord met 1.

    Bij 2 denk ik dat productie/distributiekost meetbare factoren zijn die nu wegvallen waardoor in de perceptie van waarde door andere, kwalitatieve, indicatoren belangrijker zijn geworden:

    Authenticiteit en identiteit bijvoorbeld.

    Zoals Robbie al zei: puur commerciële artiesten zonder talent maar waar een grof geld achter zit, die zijn gedoemd te verdwijnen naarmate de consument die luchtbel beter en beter weet te doorprikken.

    De kunst is om als platenlabel onzichtbaar achter je artiesten te staan, ze de nodige kanalen en middelen aan te reiken en ze zo te profileren dat mensen met hun songs uiteindelijk zullen identificeren.

    Da's natuurlijk een veel moeilijkere oefening om te maken. Artiesten moeten écht goed zijn en je moet als platenlabel een stuk creatiever investeren en je dus meer bloot stellen aan risico's.

    Voor grote platenlabels die in het oude model een hoge ROI wisten te realiseren, is het dan ook een stuk makkelijker om de juridische weg in te slaan.

    Nochtans, adapt or die, we zijn nog maar pas aan de start van een ontwikkeling die nauwelijks 10 jaar geleden werd ingezet. Mobile zal nog meer en meer aan belang winnen. Men zal zich wel eens moeten aanpassen.

  • Xavez

    Xavez14 jaar geleden

    Ik denk dat je misschien wat kort door de bocht gaat als je zegt dat die verschuiving zonder meer richting gsm-operatoren is gegaan. In een vergelijking die onlangs werd uitgevoerd door een Britse onderzoeker bleek inderdaad dat het totale uitgegeven bedrag min of meer hetzelfde blijft, maar dat bijvoorbeeld de games- en DVD-markt exponentieel gegroeid is. Wat uit de studie bleek was dat de games- en dvd-markt in absolute cijfers ongeveer evenveel gegroeid is, als de muziekindustrie gedaald is. Dat lijkt me dan ook een meer dan plausibele uitleg voor het dalen en uiteindelijk stagneren van de cd-verkoop. Bovendien lijkt €16 voor een cd'tje een beetje absurd in vergelijking met €7-10 voor een DVD met film, beeld én extra's. Het is gewoon niet meer in verhouding.

    Dat de distributiekost van muziek bijna nul geworden zou zijn, wil ik ook ten stelligste tegenspreken. Als je als onlineshop een behoorlijk muzikaal aanbod wil aanbieden aan de consument, dan heb je daar ook een behoorlijk platform en een behoorlijke infrastructuur voor nodig. Dat kost zeker en vast ook geld--kijk bijvoorbeeld naar Beatport, dat de laatste maanden haast bezwijkt onder de hoeveelheid nieuwe muziek en nieuwe labels. Een online store up-and-running houden is in elk geval geen sinecure. Wat natuurlijk wel een voordeel is, is dat er geen vastgeroeste fysieke dragers meer nodig zijn. Dat haalt in ieder geval de productie- en investeringskost voor een stukje naar omlaag.

    De mythe dat muziek maken tegenwoordig extreem veel goedkoper is geworden, is ook gemakkelijk te doorprikken. Wil je in de dance een iet of wat behoorlijke studio uitbouwen, dan kom je met een budget van €20 000 niet toe. Behoorlijke monitors, een dedicated mac, geluidisolatie, Logic Pro of Cubase, soft- of hardwaresynths, verschillende plugins (de Waves Diamond bundle kost los $3800 en dan heb ik nog geen noot kunnen spelen). Een studiozangeres kost al rap €300 en het laten masteren van je platen door iemand met een professioneel oor is ook niet gratis. Kortom: wil je het behoorlijk doen, dan zijn de investeringen legio.

    Wat je zegt in verband met het grotere aanbod: daar ben ik het absoluut mee eens. Feit is dan weer dat dat grotere aanbod helemaal niet gelijk staat aan goeie kwaliteit. En dat komt in 99% van de gevallen ook voort uit het feit dat muziek maken--net zoals een professioneel game maken, of een kwaliteitvolle film maken--een dure onderneming is. Het probleem is inderdaad dat bijna niemand dat weet. Daarenboven denken veel mensen dat ze door muziek te kopen "toch enkel de muziekindustrie steunen". Iets wat tegenwoordig, met de komst van de vele onafhankelijke labels zeker niet meer waar is.

    Om mezelf even te citeren (http://twitter.com/xavezbe/status/2163825420) en om meteen concreet te worden: ik denk dat er nood is aan een gemakkelijkere manier om te betalen op het internet. Die iTunes gift cards, paypal, ... Ik heb nog sneller een track gedownload door er op Google naar te zoeken. Natuurlijk werkt het dan niet! De kwaliteit moet omhoog, het betalingsproces moet eenvoudiger en op een of andere manier moeten mensen van de perceptie af dat alles wat de muziekindustrie doet slecht is. Maar dat is haast onbegonnen werk, want de majors vernaaien het op dit moment in feite voor de wél oprechte, kleinere labels.

  • suske

    suske14 jaar geleden

    GSM maakt een deel van het budget uit. Komt daarbij de aanschaf van een PC en de kost van een abonnement om zoveel en zo vlug mogelijk te surfen. Verder kopen veel tieners met hun zakgeld een groot deel van hun kledij en da's ook niet goedkoop.

    Vroeger duurde een LP zo'n 40 minuten. Een CD tegenwoordig duurt minstens 80 minuten. Kwantiteit des te meer, maar kwaliteit ?

    Waarom betalend downloaden van Itunes als je het even makkelijk gratis van Limewire kunt downloaden.

    Het valt me ook op dat in tienertijdschriften zoals de Joepie weinig of niets over muziek terug te vinden is, maar des te meer over TV- en filmidolen naast items over mode en sexualiteit.

    De teleurgang van de muziekindustrie is een complex geheel.

  • Dietrich

    Dietrich14 jaar geleden

    Verschuiving richting GSM... heb ik mijn twijfels bij. In de tijd dat Napster opgekomen is (1999) hadden de meesten nog lang geen GSM. Wie een computer en Internet had kon (en kan nog) gratis aan zijn muziek geraken (vaak illegale manier) dus waarom zouden de meesten het niet doen? Dat is weer geld uitgespaard die elders kan gespendeerd of gespaard worden. De pakkans van die piraterij is enorm klein, en meestal zijn het enkel de verdelers die berecht worden.

    Mocht het kloppen dan zou het wegnemen van de kosten van GSM, games, etc terug een stijging van verkoop van muziek betekenen... denk het niet.

    Ik geef toe dat ik vroeger ook wel muziek downloadde, en dat is nu voorbij ten eerste omdat ik mij ben beginnen toeleggen op verzamelen van cd's, ten tweede veel albums van jaren 80-90 (vooral niet-mainstream) niet te vinden is op Internet, ten derde uit respect voor de mensen die indertijd hebben geknokt om die muziek uit te brengen.

    Beste oplossing: inderdaad zorgen dat muziek voor een degelijke prijs per track kan gekocht worden (a la iTunes). Maar 100% krijg je de piraterij niet weg, tenzij je echt mensen kan gaan berechten en de dreiging hiertoe reeël is.

    En inderdaad, veel muziek van vandaag is brol maar de meesten horen het blijkbaar graag. Mijn mening hieromtrent (terwijl eigenlijk niet relevant hier): mensen zijn kuddebeesten en zijn niet weerbaar genoeg tegen de commercie. Er is misschien innovatie maar zoals altijd is die "slecht" en niet goed, dixit magazine X en "specialist" Y. Mensen die iets nieuw proberen hebben niet het geld voor promotie en kunnen vaak ook geen geldmolen aka groot platenlabel overtuigen. En het natuurlijk ook niet "hip" om naar iets compleet anders te luisteren terwijl 95% van iemand's vriendenkring naar Milk Inc en consoorten luistert.

    Schoon voorbeeld van indertijd van Humo (vaak zo geprezen door velen): Front 242 werd indertijd (ergens jaren 80) afgedaan als fascisten. Ze hadden een aparte stijl en innoveerden maar "de boekskes" die de meesten lazen verwierpen ze en dus ook de lezers.

    Gelukkig zijn er altijd uitzonderingen op al deze regels.

  • Audience

    Audience14 jaar geleden

    Interessante standpunten.

    Wat Xavez zegt, is weliswaar zeer juist. Maar vergeet ook zeker niet de verzadiging van het aanbod.

    In de jaren 80/90 was het aanbod aan artiesten veel kleiner. Door het internet is dat verveelvoudigd. Singles zijn daardoor bvb een pak minder interessanter geworden (een band die meer dan 2 succesvolle singles per album uitbrengt, is zeldzaam - de meesten stranden in de massa).

    En daarnaast heb je budgetair zeker een punt. Ik zou niet over één kam durven scheren (de gsm), maar het entertainment budget is enorm geëvolueerd. Mensen investeren veel meer / liever in beleving (zie de massa die naar Werchter of Dour gaat zonder één blik te werpen op de affiche, zie het effect van een Radio Modern). Het is de taak van de industrie om van die beleving te profiteren en hun clienteel te motiveren die beleving mee huiswaarts te nemen, onder welke vorm dan ook.

  • Dietrich

    Dietrich14 jaar geleden

    En @Xavez: wil je iets innovatief maken? Enkele instrumenten (zelfs hardware) kost bijlange zoveel niet. Te kopen (kan allemaal tweedehands): een simpele sampler/sequencer, een monofone synth (bvb Desktop Evolver), een mengpaneeltje, een audio-interface en de computer (niet bijgerekend, hebben de meesten al). Alles samengeteld: nog geen $1000 en dan heb ik nog overgeschat. Het is niet de gear die de muziek maakt maar wel de persoon achter de apparatuur.

    Als je iets goed, nieuw, origineel kan maken dan kan je dat ook met beperkt budget, enkel de wil, kunde en geduld moet er zijn. Of je dan nog gehoord wordt is een ander probleem.

  • brechtdc

    brechtdc14 jaar geleden

    Gisteren ben ik om mijn combiticket voor Pukkelpop geweest. In de Fnac in Gent hadden ze nog honderd kaarten. In Leuven hadden ze nog zestig kaarten. Over enkele dagen kunnen ze dus opnieuw het bordje sold-out uithalen. Terwijl ik tot vorig jaar altijd maar mijn ticket na de Gentse Feesten, een maand later dus gekocht heb. Ga naar om het even welk festival of concert en het staat er bomvol teenagers. Zelfs bij Bob Dylan in Vorst Nationaal, dat meer dan vijftig euro voor een ticketje kostte. Met andere woorden: bijna iedereen (niet enkel jongeren) geeft nog altijd veel geld uit aan muziek. Vroeger deden we dat aan platen, nu aan concerten. Maar uiteindelijk komt het terug bij de artiest. Volgens mij zijn het dus niet zozeer de artiesten die minder geld verdienen, wel de platenfirma's, waar veel volk (niet iedereen) nog altijd een job heeft die achterhaald is. Zo kan je ook de steenkoolmijnen blijven openhouden.

  • Xavez

    Xavez14 jaar geleden

    @Dietrich ik begrijp je punt, maar dat is altijd al zo geweest: de verhouding tussen low-quality demo opnames en top-notch professionele studios is doorheen de tijd gewoon een constante gebleven. Ik (we?) hebben het bovendien over de muziekindustrie. Dat is in mijn ogen een wereld van verschil met muziek maken an sich--iets wat inderdaad helemaal niet duur hoeft te zijn.

    Vergelijk het met een ander medium: je kan een leuk verhaal vertellen door als gedreven hobbyist een fantastisch verhaal te vertellen met behulp van een tweedehands camera en Apple iMovie. Dat heeft een onbeschrijflijke waarde op zich, maar het heeft weinig met de filmindustrie te maken.

    Ik vind het citaat van Audience zeker en vast ook het onthouden waard: "Het is de taak van de industrie om van die beleving te profiteren en hun clienteel te motiveren die beleving mee huiswaarts te nemen, onder welke vorm dan ook." I couldn't agree more.

  • Brombeer

    Brombeer14 jaar geleden

    Een andere belangrijke tendens was het 'verpremiumen' van muziek. Muziek is iets dat je gratis ergens bij krijgt.

    Maar ook de massaconsumptie speelt mee. Een gemiddelde cd wordt 0.7 keer beluisterd en de meeste songs op een ipod worden na iets meer dan een minuut doorgespoeld. Een song of een plaat is door de band minder speciaal geworden. De concerten daarentegen zijn nog steeds 'belevenissen'...

  • Hilke

    Hilke14 jaar geleden

    Interessant om de reacties te lezen. Er zijn veel factoren in het spel. Verschuiving van het entertainmentbudget, verschuiving van massaconsumptie- naar nichemarkten, verschuiving van de fysieke dragers naar de concertervaring (dat wil zeggen: van het kopieerbare naar het niet-kopieerbare en het unieke), enzovoort.

    Wie hier interesse in heeft, raad ik aan zich te abonneren op New Music Strategies (http://newmusicstrategies.com) van Andrew Dubber of op de Lefsetz Letter (http://www.lefsetzsletter.com).

    Of als je het wat meer samengevat wil, ga je naar mijn eigen blog mmmotion.com (http://mmmotion.com).

  • Dietrich

    Dietrich14 jaar geleden

    Mmm ok ik was die opmerking wat aan het doortrekken richting de "innovatie" waar ik het over had.

    De kosten voor productie hangen sterk af van wat voor muziek het is. Elektronische muziek echter kan men al heel goedkoop produceren (is waar Bart het over had), een top-notch studio kostte echt heel wat meer dan wat een softwarepakket nu kost. Ok je moet er monitors, interfaces, etc bijtellen maar die extra's (niet-instrumenten) moest men vroeger ook bekostigen.

    Een pakket als Reason nu kost een 500 euro, voor die prijs heeft men een studio van vroeger met een groot aantal synths, drumcomputers, een mixing desk, etc. Vroeger klooide men met Roland TR'tjes of samplers en als je niet toe kwam met geheugenruimte kon je maar (toen zeer duur) extra geheugen of een tweede sampler kopen. Nu: 3 keer klikken en je hebt in Reason een tweede Redrum of synth in uw virtueel rack.

    Samenvatting: vroeger duizenden euro's, nu 0,0 zolang uw PC het maar kan trekken. Denk dat een volledige PC nu zelfs minder kost dan een Akai sampler twintig jaar geleden. Er zijn zelfs veel softsynths die gratis zijn en volgens velen bijlange niet slecht klinken.

    (Je moet zelfs geen 500 euro uitgeven als je een DAW wilt, Renoise kost maar 49 euro per gebruiker.)

    Dus wat betreft elektronica kan je niet ontkennen dat de productiekosten gezakt zijn.

    Hoeveel kerels zijn er tegenwoordig niet die elektronica maken achter hun computer... mochten de productiekosten nog zo hoog zijn als vroeger er zouden er bijlange zoveel niet zijn. De kwaliteit is er dikwijls wel naar maar dat ligt toch echt niet aan hun software maar eerder aan hun kunnen.

    Wat betreft opnemen van akoestische instrumenten en zang... denk ik niet dat de kosten van professionele opname noemenswaardig zijn gezakt. Maar ik heb daar geen ervaring bij.

    Nuja, wat betreft marketing, distributie etc laat ik de discussie over aan mensen met meer verstand erover, maar het vorige wou ik toch eens gezegd hebben. Ik denk eigenlijk dat het geld dat men nu eventueel kan uitsparen in productie men wel weer spendeert in marketing. Denk aan websites voor artiesten etc. Wat de totale kosten uiteindelijk zijn heb ik geen idee, evenmin hoeveel er uiteindelijk terugkeert naar de artiest.

  • Xavez

    Xavez14 jaar geleden

    @Dietrich het probleem is dat je een anachronisme begaat: je vergelijkt het instapniveau vandaag met top-notch van 20 jaar geleden. Dat is gewoon niet eerlijk. Vandaag de dag is iedereen ook fotograaf, met de opkomst van DSLR's die verkocht worden tegen €500 of minder. Daar waar een fototoestel en filmrolletjes 50 jaar geleden enkel voor de rijkere lagen van de bevolking waren weggelegd. Of dat dan betekent dat al die foto's die op facebook en flickr opduiken ook werkelijk iets te betekenen hebben--behalve dan voor de nauw betrokkenen--is maar zeer de vraag. Professionele producties kosten vandaag de dag verhoudinggewijs in ieder geval niet minder dan pakweg 20 jaar geleden. Dat geldt ook binnen het elektronische genre, want dat weet ik nu toevallig, zonder te willen opscheppen, first hand.

    Wat sales figures betreft kan ik je zeggen dat er met vinyl vroeger gemakkelijk 10 000 stuks verkocht werden. Nu is de verkoop van vinyl + digitaal gecumuleerd voor een top verkopende plaat binnen de elektronische genres vaak niet meer dan 2 000 stuks. En de winstmarge is zeker niet groter geworden op al die jaren, integendeel. Dat moet trouwens ook helemaal niet wat mij betreft, de consument bepaalt per definitie hoeveel een product waard is. Ik denk enkel dat het huidige struikelblok het gemak van betalen is. €1 voor een track lijkt me echt niet te veel, er zijn mensen die meer aan sigaretten opdoen--van wegwerpcultuur gesproken.

    Hoe de grote jongens dan hun studios betalen? Eenvoudig: livesets en deejaysets. Als ik je vertel dat--om nu een domme hype van het afgelopen jaar te nemen--de Crookers €15 000 vragen voor een deejayset, dan begrijp je al rap langs waar er toch nog geld binnenkomt. Het is niet voor niets dat de mond van menig labelmanager overloopt van het woord "360-model," waarbij de labels die hun artiesten echt pushen ook een percentage op de livesets van die artiesten krijgen. Het is trouwens voor dat laatste dat een "consument" effectief nog wil betalen. En ik vond dat Audience dat wel fijntjes had verwoord.

    (PS: als ik op bepaalde momenten heel plastisch of pragmatisch lijk te zijn, dan komt dat omdat ik--en ik kan het niet genoeg zeggen--een onderscheid maak tussen muziek an sich en de muziekindustrie. Het zijn twee héél verschillende werelden, die ik voor mezelf ook zo gescheiden mogelijk probeer te houden.)

  • Brombeer

    Brombeer14 jaar geleden

    @Robbie De muziekindustrie kent al 50 jaar mensen zoals Britney, leuk boek is de geschiedenis van Bubblegum waarin je van sommige artiesten zou schrikken...

    @Dietrich & @brechtdc 'Ouderwetse' pop en rock maken is echt niet zo veel goedkoper geworden, als je inderdaad veel akoestische instrumenten gebruikt, live-drums,... gebruikt. Ben geen purist en gebruik analoge studio's en digitale, prof. en homestudio's door elkaar, naargelang budget en doel. Ironisch genoeg is analoog soms zelfs goedkoper dan digitaal.

  • Dietrich

    Dietrich14 jaar geleden

    Beste Xavez, ik heb het helemaal niet over een instapniveau maar over producties in elektronica die vandaag de dag kunnen gebeuren louter en alleen met een basisstudio bestaande uit een computer met de nodige software en accessoires. Dus ZONDER zang en akoestische instrumenten, laat staan de nood aan isolatie, etc.

    Volgens u is dit het instapniveau, wilt u dan zeggen dat er niemand professioneel zijn tracks maakt enkel met wat ik hierboven beschrijf? (Indien ja zou ik graag eens weten welke kosten zo iemand nog zou moeten maken als hij zijn muziek kan maken en masteren van begin tot einde.)

    Ik weet groepen die in den beginne een paar synths hadden, een drumcomputer, wat effecten en een four(!) track recorder en hiermee hun ding deden. Deze mensen hebben nota bene meer dan enkele duizenden platen verkocht, dus dit was geen amateurgroepje. Dit alles en veel meer is nu mogelijk met een computer en de nodige software. Een pakket als Reason is het equivalent van dozijnen drumcomputers (nog zacht uitgedrukt). Dus die kwaliteit van dat laatste is volgens u niet goed genoeg?

    Ik ben er van overtuigd dat je met:

    - een computer met deftige specs

    - een DAW

    - de nodige virtuele instrumenten, effecten, etc

    - monitors of deftige headphones

    - eventueel een paar MIDI-controllers

    ...muziek (elektronica) kan maken waarvoor je vroeger een veelvoud aan geld moest uitgeven, bvb de prijs van 1 synth al meer dan uw computer + DAW tesamen. Ik hoef mijzelf daar eigenlijk niet van te overtuigen, ik weet dat het kan, bvb artiesten als A Guy Called Gerald die volledig op Reason is overgeschakeld (is reeds bezig met elektronica sinds de jaren 80).

    Ik kan ook uw eigen lijst nemen en dingen schrappen die niet nodig zijn... als je geen zang hebt heb je geen zangeres nodig, geen opnamestudio voor zang op te nemen, en geen isolatie. Een doos plugins voor $3800? Is dat niet overdreven? Misschien zoek je dat ene geluidje maar ik denk dat de meesten de ziekte hebben van "te veel" en niet eerst alles uit de kan halen van wat ze reeds hebben (en iets zoals Reason kan al heel veel), en veel te snel zaken bijkopen.

  • Patrick

    Patrick14 jaar geleden

    Je hebt gelijk met je 2 punten, maar ik ben het niet helemaal eens met je redenering.

    Verschuiven van budget: muziek is voor de jeugd geen beleving, maar een tijdverdrijf. Om de fietstocht of de rit op de trein makkelijker te maken.

    Muziek (of je die nu koopt of steelt via torrents) is slechts goed voor 1 zintuig, games en DVD's werken op mee zintuigen en zijn dus meer een belevenis.

    en daar draait het meer en meer om voor de jeugd, de belevenis. en de belevenis deelt men ook nog graag met vrienden en zo.

    Ik zat vroeger soms met maten in iemands kamer en luisterden dan heel de middag of avond naar tapekes of vinyl (en de eerste CD's). dat was toen nog een belevenis. Nu niet meer.

    Het concert is wel nog zo'n belevenis en daar geeft men dus wel geld aan.

    De tijd dat je als succesvol muzikant je album maakte en dan niks meer moet doen is gedaan. Nu maak je een album om dan je geld te verdienen met concertoptredens.

    Over de productie en distributiekosten: zoals al gezegd, beiden zijn mss wel goedkoper geworden, maar da's wat afhankelijk van dde muziekgenre.

    Maar vroeger had je ook een groter aanbod, alleen was die long tail veel beter verstopt. Ik ging wekelijks naar de muziekwinkels zoals Brabo in A'pen, waar je pareltjes kon vinden van de alternatieve muziekgenres. Maar je leerde ze meestal kennen door te praten met de uitbater of andere klanten (aankoop door sociale netwerken is van alle tijden :-)).

    Maar dat de industrie in zijn geheel veranderd is, dat staat buiten kijf. Hoewel ondanks het feit dat de middlemen van de keten eigenlijk niet meer nodig zijn, denk ik dat de itunes en anderen toch nog altijd mooi geld verdienen (45% van de 99 cent las ik ergens).

  • Frederik

    Frederik14 jaar geleden

    Interessant artikel van Bart en boeiende reacties. Even terug naar Bart zijn stelling...

    Over het distributie aspect ben ik het eens: de kost van (kwalitatieve) distributie is een fractie van wat het vroeger was. Zolang de muziekindustrie de prijs niet laat zakken én het gebruiksgemak biedt van Google search, blijven ze eigenlijk zelf deels verantwoordelijk voor de vlucht naar illegale kopieën.

    Er zijn inderdaad budgetten verschoven naar online en mobiel. Toch vind ik net als Brecht en anderen dat we ook vandaag nog veel besteden aan muziekbeleving. En die beleving moet net als alle andere diensten en producten kunnen vergoed worden. Ik zie twee oplossingen voor de huidige malaise in de muziek wereld:

    1) eerlijke verdeling van de inkomsten

    ISP en telco’s verdienen nu flink aan onze web en mobiele bestedingen. Een deel daarvan zijn muzikale activiteiten en genot. Zelfs ik krijg nu met de regelmaat van de klok leuke mp3’s toegestuurd of luister met vrienden hele avonden naar YouTube.

    Ik vind het maar normaal dat mijn genot - hoe klein de waarde ook - of de opbrengsten die kunnen worden gegenereerd dankzij dat genot, terecht komen bij de artiesten aan wie ik het te danken heb.

    Vroeger was de radio ooit illegaal (die distribueert ook goedkoop muziek en werd aanvankelijk ook getorpedeerd door de muziekindustrie. Nu betalen ze net niet voor airplay :). Maar uiteindelijk werd een systeem opgezet bij wet, waarbij radio’s volgens hun bereik auteursrechten afdragen. Die worden verdeeld door auteursverenigingen.

    Ik kan me voorstellen dat er uiteindelijk ook zo een wet komt, die ISP’s en Telco’s logischerwijze opdraagt een deel van hun inkomsten uit muziekdiensten af te dragen aan een organisatie die de inkomsten eerlijk en transparant verdeelt. En daarmee kom ik aan punt twee...

    2) transparantie

    Er is bij die auteursverenigingen wel nood aan transparantie en efficiëntie. Dat eerste zou moeten lukken nu alles digitaal verloopt. Maar bij de ene gaat het al wat slechter dan bij de andere. Tagger.fm hoopt binnenkort bij te dragen tot die transparantie. Wij zullen immers perfect weten wat op welke zender gespeeld wordt. En misschien zelfs ooit idem dito voor clubs, café’s en concerten.

    En nog dit over de industrie: platenmaatschappijen van vroeger hebben inderdaad minder bestaansredenen. Want op NEWS na (ken je ze?? 25 man sterk uit Gent en ze overleefden de hele heisa probleemloos omdat ze meer vinyl verkopen dan ooit tervoren :) verkopen de vroegere platenmaatschappijen bijna geen platen meer. En digitale copies verdelen, concerten organiseren of artiesten managen doen anderen voorlopig nog beter.

  • Brombeer

    Brombeer14 jaar geleden

    @Robbie de single-cd verdwijnt misschien, maar ik denk dat eerder het concept lp onder druk staat nu mensen massaal per song lijken te kopen, op itunes is elke song zowat een single.

    @Frederik: op een studiedag 2 jaar geleden van iaspm en poppunt gaf Timoty Dowd een mooie presentatie rond jou parallel tussen radio en internet (http://www.iaspm.nl/Brussel2.ppt)

  • Audience

    Audience14 jaar geleden

    Hey, maar how, gasten.

    Ziet keer wat er bij Frankwatching staat vandaag. (http://www.frankwatching.com/archive/2009/06/14/naar-de-bios/)

    "Moraal voor uitgevers in het algemeen: hoe meer je weggeeft, des te meer je terugkrijgt."