Oktober 2009

Oktober 2009. Dat was het échte startpunt van Social Media zoals we het vandaag kennen.

Nadat Facebook in 2006 de News Feed introduceerde (Tot dan waren de meeste populaire internet verzamelplaatsen een vorm van websites, waar je van link tot link doorklikte. De newsfeed verzamelde in één oogopslag al die verschillende profielpagina's van je vrienden op één plaats.) veranderde het die in oktober 2009 van een chronologische weergave naar een algorithmische sortering op populariteit.

De algorithmische feed domineert sindsdien onze digitale pleisterplaatsen.

Die belangrijke feature is het succes van social media, maakt het op dit moment onvervangbaar, én is tegelijkertijd de grootste zwakte en boosdoener ervan.

Het winnende vliegwiel

Om geconnecteerd te blijven met je netwerk op één van die social media platformen, moet je regelmatig blijven opduiken in de newsfeed van je vrienden/volgers/fans. Als het algorithme je niet meer oppikt en vertoont op hun feed, ben je effectief 'dood' voor hen. (Iedereen kent af en toe wel eens het gevoel van shadow banning...)
Het is niet voldoende om enkel geconnecteerd te zijn met je kennissenkring; je moet blijven posten en opduiken op de feed.
Dit creëerde een winnend vliegwiel voor social media: je moet posten om nut te halen uit het platform, en zo droeg je bij aan de constante creatie van content voedsel voor die social media machine.

Pervers genoeg zorgt dit nu ook voor de grootste kritiek op platformen als Facebook. Opduiken in de feed is niet enkel meer kwestie van voldoende posten - je moet ook 'engagement' hebben, je posts moeten veel reacties uitlokken. Laat het nu net de polariserende en extreme statusupdates zijn die dat doen...

Om te 'bestaan' op social media moet je blijven posten.

Jammer genoeg is er nog geen valabel alternatief. Hoezeer we bestaande social media platformen ook beu zijn, hoezeer we de negatieve effecten ervan ook ervaren - het voordeel van geconnecteerd te blijven met je netwerk is groter dan dat alles. En dus blijven we posten. (Eventueel in afgesloten private netwerkjes als Whatsapp groepen of Snapchat.)

Elk trendrapport dat over 'de dood van social media' spreekt is tot nader order fout. We haten het, maar we draaien toch mee in het circus.

Meer zijn, minder doen

Het volgende grote platform (met evenveel schaal en impact als huidige sociale netwerken) zal dit moeten oplossen: een 'persistent state' onafhankelijk van activiteit.

Dit is niet meer dan een weerspiegeling van ons 'echte' leven in meatspace. In elke gemeenschappelijke ruimte waar we connecteren met andere mensen kunnen we bestaan (en door anderen in dat bestaan erkend worden) enkel door te zijn, zonder dat we iets moeten doen.

Voor mij is dat de essentie van de zoektocht naar de metaverse. Niet specifieke hardware, niet 3D of hologram weergave van avatars, niet het gevoel van ruimte en afstand in een digitale open wereld. 
Is er een persistent state? Kan je aanwezig zijn (in de betekenis van 'erkend door anderen' en niet in de onzichtbare 'lurker' mode) in dat metaverse zonder iets te doen?
Pas dan komen we dichter bij een gelijkwaardige omgeving van het fysieke leven, en pas dan zal zo'n metaverse een bestaansrecht hebben dat meerwaarde heeft t.o.v. de huidige social media platformen.

Hopelijk kan zo'n zwijgend bestaan de polarisatie uit onze digitale ruimtes halen, en terug een aanwezigheid geven aan de gematigde silent majority.

tags:  social media, trends, metaverse