Sinds vandaag zijn we ook bereikbaar via www.netlash.eu. Joepie.
Niet dat ik plots massaal veel Europese klanten verwacht (hoewel we er al een paar hebben, Luxemburg en Nederland).
Maar je weet nooit. En beter op tijd er bij zijn, dan achteraf te laat zijn.
We zijn wijze dingen aan het doen met tags, AJAX, facetted navigation en al.
En dat gewoon, zonder die namen te noemen, in een alledaags project. Zonder dat de opdrachtgever het gevraagd had, zelfs zonder dat hij er van af weet.
Een beetje guerilla web 2.0, als het ware.
Voor wie het zich mocht afvragen: wat is het meest populaire, sex of webdesign?
Ik heb het antwoord klaarliggen, in de vorm van bezoekersstatistieken op de Netlash website.
Twee jaar schrijven over webdesign, usability en zoekmachine optimalisatie. En dan één postje over sex - en de bezoekersaantallen exploderen.
Soms denk ik dat ik in de verkeerde bedrijfstak mijn energie steek.
Verleden week had ik het genoegen langs te mogen gaan bij de BTW.
Die zitten tegenwoordig in de nieuwe torens in Ledeberg - in Gent zeggen we 'aan de vroegere UCO-gebouwen'. Ik weet zelfs de nieuwe benaming niet.
Het ontwerp van die torens, en de manier waarop ze ingericht zijn, is waarlijk indrukwekkend. Alles lijkt erop afgestemd om je een gevoel van nietigheid en ongewenstheid te geven.
De inkomhal alleen al.
Er staan dus twee buildings, twee torens, vlak naast elkaar. Tussen die twee torens is een soort overdakking gemaakt, met liften en trappen. De inkomhal en de receptie zijn onderaan in het midden.
Als je dus aan de balie komt, sta je als minimensje tussen twee buildings. Het is alsof twee reuzen rond je staan, letterlijk boven je uit torenen, en minachtend op je neer kijken.
Je wordt daarna, als Gentse vennootschap, naar boven gestuurd: "BTW Gent 7 zit op het vierde, meneer!"
De liftkoker zit in het midden van het gebouw. Als je uit de lift stapt, kan je rond die liftkoker lopen, en aan de buitenkant errond is een open landschapsbureau voorzien - alleen is elk bureau omringd door grote, zwarte archiefkasten. Zo werden een soort artificiële kleine kantoorruimtes gecreëerd.
Alleen: de archiefkasten staan met hun achterkant naar de liftkoker, naar het midden gericht. Je komt dus in een soort van gang te staan, die volledig afgezet is door de achterkanten van die kasten.
Het is alsof je in een menigte staat, maar waar alle mensen met de rug naar je toe gekeerd staan. En ze staan allemaal dicht tegen elkaar, zonder een gaatje te laten.
Alles aan dat gebouw schreeuwt: jij hoort hier niet.
Ik vraag me af of dit bij ontwerp, van in het begin, zo geconcipiëerd is. Of dat de bewoners het bewust zo ingericht hebben. Of dat die opstelling organisch zo gegroeid is, als veruiterlijking van de manier van werken en geest die in die organisatie rondwaardt.
Ik durf het niet te zeggen.
Ik zei het al, talent zat in de wereld. Ik ben ongelooflijke fan van de redelijk fantastische Pomme & Kelly.
Ze doen nu mee aan Google Idol.
Halen op hun sloffen de halve finale.
Bij deze een oproep: stem Pomme & Kelly naar de top!
Niet eerlijk. Mijn website heeft een te lage Pagerank, en als ik Bart intik in Google, komt mijn website niet hoog genoeg naar boven in de resultaten.
Weer een initiatief dat draait rond eten/drinken en nieuwe mensen leren kennen. I'm a sucker for those.
Wine@home brengt de wijn bij u thuis, mét zijn verhaal.
Marc van Wine@home had een avond in een restaurant georganiseerd, met als thema kennismaking met Italiaanse wijnen. Een twintigtal geïnteresseerden deelden tafel en gesprek.
Ik zat naast een Italiaanse astrofysicus, die nu een software-bedrijf heeft. Hij had zelf ook wijn bestudeerd, was ondertussen maitre-sommelier.
Wat voor een aantal pittige discussies zorgde, uiteraard.
Oh, en ik kwam ook een aantal oude en nieuwe bekenden tegen.
Het concept: alleszins een aanrader.
Een tip van mijn Plato-buddy Fernand:
59 televisiekanalen die je on-line kan bekijken.
Met hoogtepunten als Vaticaan TV, Baby channel en Paralympic Sports.
