Bloggedachte van de dag.

Jij verkoopt niet met een blog. Een blog verkoopt jou.

Na er een nachtje over geslapen te hebben, misschien toch wat meer uitleg ;)

Als je probeert op een blog producten te verkopen (zoals euh, laat ons zeggen, bijvoobeeld blikjes), dan zal je falen.
Een blog is de verzameling van je persoonlijke dada's, je sterktes en je zwaktes, jouw stijl, jouw warmte en karakter, jouw humor en serieuze kant. Jouw expertise en manier van werken komt uiteindelijk zeer duidelijk naar voor in je blog.

En dan pas begint je blog jou te verkopen.

Je moet eerst een relatie opbouwen met je publiek. Dan pas begint het verkoopsproces. Dezelfde mechanieken als bij netwerken, eigenlijk.

Af en toe laat ik me eens volledig gaan - en dan ga ik ego-surfen op tinternet.

Google starten, en de eigen naam ingeven. Kijken wie die allemaal vermeldt. Goed voor een kleine ego-boost :)

Dit weekend kwam ik bij het ego-surfen naar Netlash een verrassing tegen. Per toeval stuitte ik op een document van het Nederlandse Instituut SMO. Het Instituut SMO doet aan 'monitoren van en onderzoek doen naar voor het bedrijfsleven relevante maatschappelijke ontwikkelingen(onderzoeksfunctie)'. Dhr. Jeroen Duijvestijn gaf blijkbaar op 31 januari jongstleden een lezing over 'Marketing to the empowered consumer'.

Iets wat me zeker zelf ook wel interesseert.

En wie schetst mijn verbazing: de slides sluiten af met een quote van dhr. 'Bart van Waele, Netlash, 2005'. Mijn naam fout geschreven, maar alla - any publicity is good publicity.

Voor de geïnteresseerden: hier vindt u het pdf-document in kwestie.
En de quote komt uit mijn artikel Marketing is conversatie.

Een klein visueel experiment.

Ik zou vragen om eerst het volgende te doen:

In deze video (klik op het beeld) zie je twee teams van basket-spelers, het witte en het zwarte team. Kies één van beide teams.

Doel: tel het aantal keer jouw team de basketbal doorspeelt naar een van de eigen teamleden.

Alles geteld?

Ok, kijk nu nog een keer. Na ongeveer vijfendertig seconden verschijnt er een acteur, verkleed als gorilla. Hij blijft ongeveer negen seconden in de kamer.

Ongeveer vijftig procent van de mensen die bovenstaande taak krijgen, hebben de gorilla totaal niet gezien.

Een hele pagina over bedrijfsbloggen in de Vacature van dit weekend.

Veel media-aandacht voor Tom De Bruyne en i-merge, maar ook een leuke vermelding van Netlash en het net|log.

En als je weet dat i-merge blijkbaar voor zijn designs de mosterd haalt bij ons, en ook Unizo ons wel ziet zitten…

(Even een opmerking aan de journalist: Netlash zat in WONDELgem, niet Wommelgem. En we zijn naar Gent verhuisd. Met een klein beetje bronnen checken was je dit wel te weten gekomen.)

Een mooie quote van Geert Noels (hoofdeconoom van Petercam Vermogensbeheer) deze week in Trends.

Het gaat over het wegvallen van zekerheden in onze maatschappij. Hij vergelijkt de wereld van 1967 in The Graduate met die van vandaag. In The Graduate kreeg Dustin Hoffman een gouden tip voor zijn toekomst: 'Ik wil je maar één woord zeggen: Plastics'.

In 1967 kon je de raad nog in één woord formuleren: 'Plastics'. Vandaag moeten we de jeugd misschien aanraden om te kiezen voor 'Passie'. Want in China en India wordt de bevolking alsmaar slimmer. Ze zullen daar nog meer westerse producenten (na)maken. Maar iets wat hier met passie wordt gecreëerd, zullen mensen blijven waarderen (en goed betalen). Producten kan je kopiëren, passie niet…

Een gedachtengang die ik ook in Netlash probeer te volgen.

Voor alle duidelijkheid: op dit moment zit ik hier: http://carsonworkshops.com/summit/.

En er is ook Wifi op de conferentie.

Wat ik onthoud:

Joshua Schachter van Delicious zat de hele conferentie op de backchannel commentaar te geven.

Cal Henderson van Flickr is Australisch en draagt kaki shorts.

Tom Coates van Yahoo! is de Engelse Tom De Bruyne - of is het omgekeerd?

David Heinemeier Hansson van 37signals heeft een religie-fetish en droomt van duivels en engelen.

Shaun Inman van Mint is kort, net als zijn presentatie.

Andrew Shorten van Adobe maakte zeer goed gebruik van de gekochte reclame-tijd, en had het over 'strategic applications'.

Ryan Carson van DropSend spreekt vooral over Ponden en Dollars.

Steffen Meschkat van Google is een echte Duitser, heeft het over opera (het muziekgenre, niet de browser), Faust en Nietsche, en cultiveert een gezonde hekel aan serverside sessionstates.

En jawel, er is Wifi in de terminal-wachtruimte van het Brusselse Eurostar station!

Overmorgen én op vier maart ga ik naar Zomergem. Om er te lachen.

Nee echt - blijkbaar weten stand-up comedians ook den buiten van Zomergem te vinden. Ik kijk er vooral naar uit om deze kerel eens in het echt aan het werk te zien.

Eén van de dingen die je leert als je genoeg tijd spendeert naast een graficus, is de relativiteit van digitaal beeldmateriaal.

Dit is ondertussen één van mijn stokpaardjes.

We worden dagelijks langs alle kanten voor de zot gehouden door de beelden waarmee de media ons bestoken. Vooral het vrouwelijk lichaam is een favoriet speeltje van de professionele beeldbedriegers.

De foto's van vrouwen die in boekjes en kranten verschijnen zijn zonder uitzondering bijgewerkt - tot aan het anatomisch incorrecte toe. We krijgen een ideaalbeeld van de vrouwelijke fysiek ingelepeld dat niet eens bestaat.

Ik geef een voorbeeld:

Bekijk het werk dat deze retouche-studio ook voor uw trouwfoto kan doen!

Langs de andere kant biedt de plastische chirurgie de mogelijkheid om die digitale tovenarij ook in meatworld uit te voeren. Je loopt dan wel een aantal gevaren.

Kijk bijvoorbeeld eens naar deze foto-montage van Paris Hilton. Een hele hoop foto's van haar op verschillende tijdstippen en plaatsen zijn achter elkaar gemonteerd.

Die arme Paris heeft na haar plastieken ingrepen slechts één gelaatsuitdrukking over. (Pas op, zeer luide muziek en Flash-alert.)

Opvolging: kijk ook eens naar Detouch.

Nog verder teruggaand in mijn computer verleden: één van mijn eerste computers, als klein manneke van twaalf, was een Commodore 64.

Even een zijsprong. Ze zeggen vaak dat vrouwen bonden door voor ons mannen betekenisloze gesprekken te houden over schoenen, deux-piècekes en ander gekwetter.

Wel, geeks hebben iets gelijkaardigs. Ik ben nogal een netwerker - en ontmoet dus veel mensen. De eerste gesprekken met fellow geeks komen on-ver-mij-de-lijk op hetzelfde onderwerp uit: wat was jouw eerste computer? Die gesprekken zijn deels het informatica equivalent van het meten van de penis (Haha, kijk eens hoe lang ik al bezig ben in het chips en siliconen wereldje!), maar ook deels een inschatten van elkanders referentiekader aan de hand van merknamen en serienummers.

De échte mannen waren gestart met het eigenhandig ineenvijzen van een Tandy TRS-80. De Sinclair ZX Spectrum (die plastieken toetskes!) duikt ook veel op.

En uiteraard de Commodore 64. En dan niet die gestileerde witte versie, maar de echte beige C=64, met bruine F1 tot F7 toetsen.

64 volledige kilobytes aan geheugen, en harde schijven bestonden nog niet. Nee, wij hadden een Datasette.

Als je de Commodore 128 in zo'n gesprek durft vernoemen, of erger nog, een Amiga, dan ben je al snel gecatalogeerd als fils de papa - die waren voor rijke mensen. Wie als eerste computer een IBM-compatible had (of een kloon zoals dat indertijd heette), positioneert zichzelf in een volgende generatie.

En ach, de Macintosh-adepten (met dat rare vierkante muisje) waren toen al kunstenaars.

Einde zijsprong.

Ik heb dus als jonge gast het meeste tijd doorgebracht op de C=64. In het begin in zijn rauwe vorm: geen cassette, geen scherm. Als ik op die computer wou werken (ik noemde het werken, dat was mijn alibi, 't is voor school mama!) moest ik de huis-televisie inpalmen. Met de nodige ruzies tot gevolg.

Later kreeg ik een eigen scherm, en zelfs een disk-drive. Met floppies.

De spelletjes volgden als snel. Uren heb ik Wonderboy gespeeld…

Nu kom ik per toeval op een website terecht, die al die oude Commodore 64 spelletjes als Java applet aanbiedt. Jawel! Mijn allereerste spelletje, Galaxy, zit er ook tussen. Lap, ik voel het al, het wordt weer laat vanavond - ik moét die high score halen.

Ga ook eens spelen: http://c64s.com/game/1313/galaxy/.

En gij, wat was uwen eerste computer?