Beste kranten
Beste kranten,
Ik moet niet meer hebben wat jullie aanbieden.
Begrijp me niet verkeerd: ik hou van jullie. Bij een obsessief infovoor en compulsieve lezer als ik zijn kranten en tijdschriften al een gans leven onlosmakelijke metgezellen.
Maar we zijn op een punt gekomen waarbij onze wegen zich moeten scheiden.
Het is niet dat ik niet van papier hou. Ik weet het, ik weet het, ik ben een internetman. Maar er is niets dat ik liever doe dan op een koude maar waterzonnige zondagmorgen met een lekkere espresso me gestaag door een stapel kranten te werken. Ik hou van het fysieke omdraaien van de pagina's, ik hou van de textuur van het papier, ik hou van het nadrukkelijk aanwezige gewicht van de verschillende weekendkaternen, ik hou zelfs van die specifiek geur van drukinkt. De grauwe vlekken op mijn vingertoppen en op mijn keukentafel neem ik er met plezier bij - draag ik zelfs stiekem als eretekens.
Maar jullie ritme strookt niet langer met mijn leven.
Die dagelijkse kranten tijdens de week, ik kan daar niet mee overweg. Op weekdagen sta ik met veel plezier op om voor mijn kinderen te zorgen en om te werken. Die dagen passeren in een wervelwind van activiteiten. Elke week eindigt met een stapel ongelezen, ongeopende kranten. Soms heb ik zelfs de tijd niet om ze uit mijn brievenbus te halen.
Het is pas tijdens het weekend dat ik de tijd kan nemen om het papier te hanteren.
Tijdens de week consumeer ik mijn nieuws op een andere manier, via een ander kanaal. Twitter en blogs informeren me veel sneller van belangwekkend nieuws, geven me méér verschillende standpunten en invalshoeken, filteren beter de dingen die voor mij toepasselijk zijn, en geven me vaak betere duiding.
En jawel, dat gebeurt via het kanaal waar ik mijn weekdagen doorbreng: het internet.
Jullie aanbod van 5 gewone kranten tijdens de week en één dikke krant tijdens het weekend komt me dus niet zo goed uit. Ik zou eigenlijk liever enkel een abonnement op jullie weekendkranten hebben.
Maar dat doen jullie dus niet. Of wel, maar dan toch nog snel-snel een extra vrijdagskrant erbij verpatsen (ja, ik kijk naar jou, De Standaard).
Het gaat echter niet alleen over het kanaal, het transportmiddel (papier vs. internet).
Tijdens de week verwacht ik factueel, up-to-date, snel nieuws. Just the facts, m'am. Verdieping en duiding, dat is voor tijdens het weekend, als ik daar de tijd voor neem. Die feiten verwacht ik real-time. Als er nu iets gebeurt, wil ik dat nu weten. Niet morgen.
Ik besef het, ik ben een snel en ongeduldig man. Maar mijn onvrede zit nog dieper.
Jullie zijn het aura van betrouwbaarheid en degelijkheid al een tijd geleden kwijtgespeeld. Al die humbug over fact checking en dubbele bronnen en de 'muur tussen redactie en commercie' en eindredactie? Het spijt me, ik merk daar niet veel meer van.
Uitdieping, opinies, context schetsen, of zelfs gewoon mooi geschreven stukken? Dat is er allemaal wel - maar het verdrinkt tussen de banale, on-nieuws-waardige, slecht geschreven of geredigeerde stukken.
Jullie drijfveer is al lang niet meer 'interessant nieuws brengen'. Jullie drijfveer is enkel 'het opgegeven aantal pagina's vullen'. Met beperkte en steeds minder wordende middelen, ik begrijp dat. Ik ken de economische realiteit.
Maar nu ik de sociale filter van mijn netwerk gecombineerd met de ongelimiteerde publicatietool internet heb, ben ik gewoon om enkel die stukken te lezen die voor mij interessant zijn. Ik moet niét eerst alles lezen om de waardevolle stukken te vinden: die waardevolle stukken komen zich op de golven van mijn sociale internet zelf aandienen.Bij jullie moet ik eerst (een deel van) het artikel lezen vooraleer ik merk of het interessant is voor mij. Hoe inventief jullie ook omgaan met de titels.
Er heerst bij jullie een serieuze misvatting over artikels op het internet. "Bloggers zijn de vuilnisbak van het internet."
Ik geef het toe - er is véél crap op het internet. Maar er is ook heel veel kwaliteit. Jullie misvatting is: te concurreren met die rotzooi. Jullie concurreren niét met de onderkant van het internet, maar met de bovenkant. Het is niet omdat er heel veel "mijn kat heeft gegeeuwd" blogposts zijn, dat je mag zeggen dat "kranten beter zijn". Er zit gvd héél véél kwaliteitscontent online. En dàt is jullie competitie. Online is distributie niet de flessenhals. De kwalitatieve inhoud komt vanzelf naar boven drijven, zonder de gatekeepers van een uitgeverij.Mijn beste kranten, die kwaliteit is jullie competitie. Elk stuk dat in een krant staat moet beter zijn dan het beste stuk dat online staat. Jullie hebben sowieso al een competief nadeel, door jullie verouderde en tragere drager. Je kan alleen maar hopen dit te compenseren met kwaliteit.
Om het met een metafoor te zeggen: elke dag moet de traagste gazelle opstaan in het volle besef dat hij die dag sneller moet zijn dan de snelste leeuw.
Die gazelle-kwaliteit, lieve kranten, is wat ik niet zie. Jullie eerste bezorgdheid is die krant vol te krijgen; als het kan met goede stukken. Als er geen goede stukken zijn, dan plaatsen jullie maar slechte stukken - als de krant die dag maar kan verschijnen (en voldoende 'content' heeft om de bijhorende advertenties te rechtvaardigen).Een blog werkt niet zo. Een goede blogschrijver publiceert als hij een goed stuk heeft, niet omdat er een deadline is.
Kom me nu ook niet vertellen dat jullie ook een "online krant" hebben, waar nieuws wel snel, real-time, en op het door mij gewenste kanaal verschijnt.
Jullie websites proberen wanhopig het businessmodel en de systematiek van het papier te kopiëren. 'Bereik' is al wat telt - de dictatuur van de CIM-cijfers. Jullie denken dat advertenties de enige manier zijn om geld te verdienen met jullie online aanwezigheid. (Dat is het niet. Laten we dat eens bij een kop koffie bespreken.)Maar deze gedachtengang veroorzaakt een ongezonde race to the bottom - waarbij alleen nog de vraag gesteld wordt "klikt het wel?". Ik heb zero interesse in 1000 artikelen met titels als "Britney Spears naakt!" en "Seksverslaafde verhuist omdat hij sliep met elke vrouw in de stad". "Mijn kat heeft gegeeuwd"? Nee, nee, "Zeven combi's rukken uit voor aggressieve kat".
Lieve, lieve kranten.
We moeten hier afscheid nemen. Het ligt niet aan jullie, het ligt aan mij. Of toch wel, het ligt wel aan jullie.
Ik zal jullie lidmaatschap niet meer verlengen. En vandaag schrijf ik het bedrag van een jaarabonnement over op 523-0803516-43.