Een interview op radio Nostalgie, naar aanleiding van het trendrapport.

Dankzij Contentprint kregen we een fysiek boek van de trendvoorspellingen!

(Online te bekijken op: http://www.netlash.com/log/voorspellingen_2009_de_experts.)

Het begint een jaarlijkse traditie te worden: de nieuwjaarsbrunch ten kantore Netlash (en Talking Heads).

"We're the first generation to inherit a nation in decline."

De Generation We:

Op één of andere manier voel ik mezelf hierdoor nog véél meer de quintessentie van Gen X: de generatie die overal tussen valt en nergens bij hoort.

Oeps, vergeten jullie een gelukkig kerstfeest te wensen!

Laat ik het goedmaken met Webcam Julia:

Mijn ideeën over conversie architectuur, zoals een tijdje geleden al gepubliceerd.

Get your own - Open publication

(Dit is vooral een test van Issuu.com …)

Recept voor een webconferentie.

* Nodig jouw vriendenkring uit om te komen spreken. Gebruik de conferentie als een excuus om hen eens goed te verwennen en er mee te gaan eten in driesterrenrestaurants.

* Trek je helemaal niets aan van het feit dat het een webconferentie is - nodig gerust ook een aantal wetenschappers en politiekers uit die helemaal niets met internet te maken hebben. Of, het is maar een idee, een orkestdirigent.

* Druk de sprekers op het hart niets nieuws te vertellen op het podium. Alles wat ze weten en kunnen is toch al uitvoerig uitgesmeerd over diverse blogs.

* Zorg er voor dat een aantal zaken van de logistiek niet zo goed zijn. Verwarming bijvoorbeeld, of internetverbinding. Of voedsel.

* Nodig de meest prolifere bloggers van Europa gratis uit. Daarmee garandeer je jezelf van de nodige online coverage.

* Vraag na de conferentie aan een paar van je beste vrienden en zakenpartners om een fake controversie op te starten.
Deze zogezegde kritiek moet vooral gaan over de logistieke problemen, of over een issue die niet rechtstreeks met de conferentie te maken heeft.
Zo vermijd je dat er online gebitched wordt over de saaiheid van de sprekers, of de inhoudelijke luchtigheid van de conferentie.

* Wakker de controverse nog een beetje aan, maar op een passieve-agressieve manier. Zo spoor je de fans aan om je ter verdediging te snellen - en op die manier de controverse nog uit te vergroten.

* Op het einde vergeet iedereen de inhoud van de conferentie, maar overheerst wel het gevoel 'ik had er moeten bij zijn'.

* Organiseer volgend jaar weer zo'n conferentie, en verdubbel de toegangsprijs.

* Kassa!

Ik heb de laatste tijd zitten nadenken over de kredietcrisis en de daarop volgende (aangekondigde) recessie. (Hey, ik moet wel, als zaakvoerder van een KMO en mede-aandeelhouder van een startup of twee.)

De voorbije tien - vijftien jaar is er een fundamentele verandering in onze maatschappij aan de gang.

We evolueren van een sellers market naar een buyers market.

Vroeger, in de tweede helft van de twintigste eeuw, zaten we voornamelijk in een sellers market. Voor de zaken die je wou kopen, was er vaak maar één aanbieder, of was de keuze beperkt. Telefoon: bij Belgacom. Televisie: je kan enkel naar BRT kijken.

Het was eigenlijk de verkoper, de aanbieder, die alle macht had. Je kon zijn product kopen, of niet kopen.

Maar geleidelijk aan kwam er voor *alles* een overvloed aan keuzes, kopieën en gradaties. Heb je recentelijk al eens proberen een bus shampoo te kopen in een supermarkt? Over keuzestress gesproken…
Voor alles wat je wil kopen zijn er een tiental alternatieven, allemaal slechts minimaal verschillend in features en prijs.

De macht verschoof langzaam van de verkoper naar de koper - de verkoper moet zijn best doen om zich te onderscheiden en de koper te 'verleiden' om zijn product te kopen.

Het internet was daarin niet de drijvende kracht, wel de markt. Maar internet speelde zeer zeker een faciliterende rol. Door een aantal van de P's (Prijs en Plaats) transparanter te maken, werd de verschuiving van die macht versneld. Kopers kunnen makkelijker prijzen gaan vergelijken, en de webshops van deze wereld hebben de locatie van een product eigenlijk irrelevant gemaakt. Ook de neiging van internet om de middle man er van tussen te halen (desintermediëring) werkt aan die trend mee.

De auteurs van The Cluetrain Manifesto zagen dit in 1999 al aankomen.

Deze verschuiving is geen revolutie. Het is een zich langzaam voltrekkende evolutie, een soort van onderstroom die aan verschillende snelheden in verschillende sectoren aan het werk is.
Het is wel een fundamentele verandering. Ikzelf zie het voor mij als een gigantische piston die van de ene kant naar de andere kant verschuift.

Maar die verschuiving heeft uiteraard gevolgen. Die verschuivende piston trekt langzaam zijn oude plaats luchtledig, tot die op een bepaald moment 'plop' zegt.

Volgens mij zijn de huidige turbulenties in de economie te wijten aan die piston die eindelijk 'plop' zegt. De verschuiving van de macht heeft de meeste impact op die sectoren waar die macht vroeger onredelijk verdeeld was: de banksector, de autosector.

Misschien, heel misschien, kijken we binnen een twintig dertig jaar terug op deze tijd, en zeggen we 'ah ja, logisch'.

Logisch dat we bepaalde van onze bestaande marktmechanismen moeten herzien, omdat de markt gewijzigd is. Logisch dat sommige sectoren overbodig worden, omdat ze enkel een bestaansreden hadden omwille van een verdwijnend machtsonevenwicht. Logisch dat er slachtoffers vallen.

Elke radicale verplaatsing van lucht veroorzaakt een storm - die schade kan aanrichten.

Het is kwestie om de achterliggende oorzaak van die luchtverplaatsing te doorgronden, en dan uit het traject van die storm te blijven.

Gewoon, omdat het een klassieker is.

It's passed on. This parrot is no more. It has ceased to be. It's expired and gone to meet its maker. This is a late parrot. It's a stiff. Bereft of life, it rests in peace. If you hadn't nailed it to its perch it would've been pushing up the daisies. It's run down the curtains and joined the choir invisible. This is an ex-parrot!