Kunst heeft voor mij ook de taak om het voorland van maatschappelijke evoluties te verkennen. Wat voor mij één van de belangrijkste wijzigingen in onze maatschappij is: het digitaliseren van onze communicatie. Dan verwacht je dat er ook kunstenaars en musea hierrond aan het werken zijn.

Reken dan maar op het MoMA. Daar loopt momenteel de tentoonstelling Talk to Me: Design and the Communication between People and Objects. De expositie verkent de communicatie tussen mensen en dingen. (Zie ook: Internet of Things.)

Een aantal dingen die je daar kan zien:
- een bidmat die oplicht als je ze in de richting van Mekka draait;
- een 'helm' die je gelaatsuitdrukking vervangt door emoticons;
- de EyeWriter, die oogbewegingen omzet in graffiti.

Het toestel BakerTweet houdt je zelfs op de hoogte via Twitter als er verse croissants zijn in het café op de tweede verdieping.

Meer info over de expositie: op de website van MoMA.
Een bespreking van de expositie vind je op de site van de NY Times.

Geeft me alleszins goesting om terug te gaan naar New York.

Het is mijn overtuiging dat de volgende golf van innovatie die door de smartphone wereld zal lopen die van de sensoren is.

Elke smartphone zal uitgerust zijn met een reeks van ingebouwde sensoren die de wereld rondom jou kunnen meten - maar vooral die je eigen lichaam kunnen meten. (Te kaderen in de ganse trend rond 'quantified self'.)

De eerste prototypes hiervan zie je al opduiken.

Een professor en haar team aan de Bostonse Northeastern University ontwikkelden zo'n systeem. Er wordt een stof in je bloedbanen gespoten, die via een tattoo kan gemeten worden en zo data over het zuurstof- en insulineniveau van je bloed kan doorsturen naar je iPhone.

Uiteraard nog zeer experimenteel en niet praktisch voor het dagelijkse gebruik. (Meer info vind je hier.)

Maar ik zie de renners in de Tour de France wel zoiets gebruiken (en vooral: hun koersdirecteuren). Of als uitbreiding op de Runkeeper app.