Follow the money
Ik heb een vreemde theorie, die ik niet helemaal kan bewijzen, maar die ik wel met jullie wil delen.
Er is de voorbije jaren al heel wat nagedacht en geschreven over de inkrimping van de muziekindustrie. Dit is een grafiek die daarbij vaak gebruikt wordt:
Hierin wordt duidelijk dat de totale inkomsten van de muziekindustrie, na zijn piek in de jaren negentig, het voorbije decade stijl naar beneden gaan.
De verklaringen zijn legio. De weigering om mee te gaan met de consument in digitalisering, de verschuiving van albums naar singles. Sommigen beweren zelfs dat er sinds de jaren tachtig geen goeie muziek meer gemaakt is, alleen maar Coldplay-achtigen...
Hoogstwaarschijnlijk zal daar allemaal wel iets van waar zijn (behalve dat laatste, dat was een grapje).
Maar één van de krachtigste redeneringen is nog steeds: Follow the money.
Muziekverkoop steunt voor een groot deel op jonge mensen - tieners en twintigers. Dat is tegelijkertijd een bevolkingsgroep die het vaakst met een beperkt maandelijks budget moet omgaan.
Mijn theorie is dat het inzakken van de inkomsten van de muziekindustrie voor een groot deel ook veroorzaakt is door een verschuiving van dat beperkte maandelijkse budget naar een andere opslorper die vanaf eind jaren negentig opgeld maakte: de mobiele telefoon. Het aankopen van de toestellen, maar vooral het sms- en beltegoed begon vanaf toen bij jongeren een steeds groter deel van het budget op te souperen. Combineer dat met een minder aantrekkelijk wordend muziekaanbod (niet-digitaal) én het beschikbaar komen van 'gratis' alternatieven - en je hebt een scenario voor een inkomstencrash.
Op één of andere manier wordt het volgende slachtoffer van deze trend de mode- en kledingindustrie. Geeks en nerds zijn nog steeds cool, en technologie wordt nog steeds meer het centrum van onze wereld.
De eerste tekenen zijn er al dat tieners technologie belangrijker aan het vinden zijn voor hun imago dan kleren. (Weet je nog, de Millet-generatie?)
Lees dit artikel: Plugged-In Over Preppy: Teenagers Favor Tech Over Clothes.
“Clothes aren’t as important to me,” said Olivia D’Amico, a 16-year-old from New York, as she shopped at Hollister with her sister and a friend. “Half the time I don’t really buy any brands. I just bought a pair of fake Doc Martens because I don’t really care.” She probably spends more on technology because she likes to “stay connected,” she said.
Op een leeftijd waarbij peer pressure een enorme rol speelt, is hoe je er uit ziet belangrijk. Maar naarmate je met je mede-tieners online samen kan zijn (wat vroeger niet mogelijk was), worden de inspanningen om er goed uit te zien verschoven naar online en technologie. (Dezelfde trendverschuiving zit achter het feit dat jongeren minder en minder belang hechten aan een auto.)
Follow the money. Het jongerenbudget wordt gespendeerd aan technologie en moderne verbondenheid (internetverbinding, sms- en belminuten). Minder aan muziek.
De kledingindustrie heeft op dit moment niet noodzakelijk de problemen van de muziekindustrie - er is niet onmiddellijk een digitaal alternatief. Tenzij je deze gedachtengang begint te combineren met inzichten over de toekomst van 3D-printen...
Dominiek — 9 jaar geleden
Anderzijds is het m.i. ook een trend van de laatste jaren dat steeds meer "ouderen" dan die tieners en twintigers aan muziekconsumptie blijven/gaan doen. Het festivalpubliek op Werchter of Pukkelpop bv. is zonder enige twijfel gemiddeld een generatie ouder dan pakweg 15 jaar geleden. Dus het uitgangspunt hierboven klopt m.i. niet volledig. Ook concerten: er zijn veel meer zalen en concerten dan 20 jaar geleden en op een aantal daarvan ook heel wat dertigers en veertigers te zien.
Want ik begrijp in die optiek niet dat bepaalde festivals (zoals Pukkelpop) ondanks die vaststelling hun affiche steeds meer laten evolueren naar het pleasen van tieners en twintigers. Nog weinig Tool, Red Hot Chili Peppers of Nine Inch Nails op Pukkelpop, steeds meer Major Lazers, dance DJ's en Macklemores. Terwijl, zoals je hierboven stelt, het doelpubliek hiervan nou niet meteen hierdoor op zoek zal gaan naar meer muziek, concerten, etc. van die groepen door budgettaire beperkingen...
Ik denk dat er een publiek van dertigers/veertigers is die met veel goesting zou willen "spenden" maar steeds minder z'n gading vindt in het huidige cultuur- of ontspanningslandschap. Waardoor die terugvallen op klassiekers: eens uitgebreid gaan tafelen in een sterrenrestaurant, wat extra weekendtrips inplannen of een Vespa in huis halen.
There's plenty of opportunities to get the money! Maar het is niet makkelijk. De lat van die generatie ligt vaak bijzonder hoog.