Nee, serieus, die Catherine Van Eylen, die bestaat toch niet echt?
Als ik die het sportnieuws zie presenteren, dan denk ik iedere keer aan een barbiepop. Het haar vastgebeiteld, die ogen die nauwelijks blinken (en als ze blinken is het op zo'n vertraagde poppenmanier), dat gezicht dat bijna niet beweegt en geen échte gelaatsuitdrukkingen toont?
Volgens mij is de VRT aan het experimenteren met CGI.
Op de New York Times.
(S + C) x (B + F)/T - V, where S = Overall Shape (“including tendency to droop”), C = Circularity, B = Bounce Factor (not to be confused with “wobble”), F = Firmness (with perfect being “like a comfy bed”), T = Skin Texture and V = Vertical Ratio (the goal: “on the top-heavy side of symmetrical”). For the male rear end, the equation replaces bounce, circularity and vertical ratio with M (Muscularity), L (Leanness) and O (Overall Symmetry).
We zijn aan het werk aan een vrij groot project, met synchronisatie naar officiële instanties. Dat houdt héél veel vergaderingen in, en vertragingen, en officiële uitleg waarom de officiële instantie vertraging heeft.
Soit.
Vanmorgen kreeg ik volgende per mail:
Op het DC werd afgesproken om de geagendeerde nota DC af te stemmen met deze nota om tot een geïntegreerde aanpak te komen.
Het is alsof ik mijn biografie aan het lezen ben:
43 procent van de ondernemers gedroeg zich op school als een buitenbeentje. Een kwart was nerd en een op vijf werd omschreven als een clown. Dat blijkt uit Amerikaans onderzoek van boekhoudsoftwarespecialist Quick Books bij 1.300 kmo-eigenaars met 20 of minder werknemers. Ondernemende kinderen zijn doorgaans de stille sukkels op school. En dat is geen verrassing, stelt het onderzoek. Voor ondernemen hoef je geen deel uit te maken van een sociale structuur. Ondernemen is in het begin vooral eenzaam. De oudste van het gezin maakt de meeste kans om te gaan ondernemen. En geen zorgen om die slechte schoolresultaten. Meer dan driekwart van de entrepreneurs bezit geen universiteitsdiploma.
Start by being German.
Vergelijkbaar met mijn advies over hoe rijk te worden.
Zo heel veel luister ik niet naar muziek op mijn computer - een werkomgeving verdraagt geen luidkeels meegekweelde deuntjes, en tot nader order verdraag ik geen koptelefoon op mijn kop.
Maar Last.fm, die mijn muziekgewoontes traceert, vertelt me iets interessants: blijkbaar luister ik vooral naar Deus en K's Choice.
Davy is op kruistocht voor het betere webdesign.
Nieuwe interfaces zijn niet het monopolie van de iPhone.
Recente reacties