Het is zo moeilijk om te weerstaan aan groepsdruk.

Begin van dit jaar was ik op zoek naar een administratieve medewerk(st)er om ons groeiende team te ondersteunen. Twee jaar daarvoor trokken we met ons twee naar Gent, maar ondertussen waren we aangewassen tot een tiental mensen; en de papierwinkel was meegegroeid.

Ik was dus op zoek.

Maar ik had een paar eigen gedachten rond recrutering. Eerst en vooral zag ik het niet zitten door de traditionele hoepels van recruteringswebsites en vdab te springen. Daarnaast wou ik het idee van diversiteit in ons bedrijf wat verder doortrekken.

Toen kwam ik de organisatie Gent, stad in werking tegen.

Tijdens een gesprek met een consulent van GSIW vertelde ik over het profiel dat ik zocht, wat voor soort werk die zou moeten doen, wat onze bedrijfscultuur is…
GSIW stelde de vacaturebeschrijving op, en verspreidde deze; in hun eigen netwerk, en via allerlei kanalen voor de kansengroepen (Jobkanaal en dergelijke).
Daarna bekeken ze alle sollicitaties, en voerden gesprekken met alle interessante kandidaten. De vijf beste cv's werden opgelijst en met een kleine beschrijving aan mij bezorgd.

Het enige wat ik moest doen was deze laatste vijf uitnodigen voor een gesprek, en mijn keuze maken. Dat was niet zo moeilijk, gezien die vijf kandidaten allemaal perfect de vereisten voor de job invulden.

En zo werkt Joanna al meer dan een half jaar voor ons, en ik ben zéér tevreden.

Dus. Als je op zoek bent naar mensen, en je bent bereid die in de kansengroepen te zoeken, dan is er in Gent maar één adres: Gent, stad in werking. Ze hielpen mij alleszins aan de juiste medewerker.

(Oh, en er is ook een financiële component. De dienstverlening van GSIW is gratis.)

All human beings are born free and equal in dignity and rights.They are endowed with reason and conscience and should act towards one another in a spirit of brotherhood.

(Lees meer.)

Dankzij de goede mensen van het Kursaal Oostende, ga ik binnenkort naar 'MBA in één dag', een seminarie van Ben Tiggelaar.

Ik kijk er eerlijk gezegd wel al naar uit.

NEXTgencode, your destiny is no longer in question.

Een bangelijk en tegelijkertijd opwindend bedrijf: 'industry leader in personal genetic life enhancement'.

(Geen paniek, mensen. Het is een fake bedrijf, met fake advertenties. Enkel bedoeld om de nieuwe SF-roman van Michael Crichton, Next, te promoten.)

Cartoons van Noise to Signal; commentaar over het moderne sociale web.

Elke ochtend sta ik slechtgezind op, met een ochtendhumeur van hier tot in Timboektoe.

Maar dan zie ik de glimlach van mijn vrouw, hoor ik de kwetterende stemmetjes van mijn kinderen, en denk ik aan mijn job die echt de job van mijn leven is.

En dan ben ik weer goed gezind.

De visionaire slides 'Shift Happens' zijn vertaald een aangepast naar een Nederlandse versie (gevonden via Upstream).

Het zijn gedachten die we in onze hersens moeten griffen.

Als je mijn curriculum vitae leest, zal je zien dat ik mijn professionele carrière begonnen ben bij een grote Belgische bank.

Jawel, ik heb een bankverleden.

Op een bepaald moment besloot ik om echter om een andere richting uit te gaan, en zelfstandig te worden in de web-business.
Er waren een aantal redenen om die carrière-switch te maken, maar één daarvan is de volgende.

Op een bepaald moment zat ik in de afdeling 'beleggingen', het was mijn job om beleggingsfondsen en andere investeringen te verkopen aan bankklanten. Elke maand kreeg ik een bepaald quotum; ik moest een bepaald bedrag (x miljoen BEF) per maand kunnen beleggen.

Dit lukte me vrij goed (ik heb nog nooit problemen gehad om iets te verkopen).

Maar na verloop van tijd kwam ik in de situatie dat ik rond de 20e van de maand mijn opgelegde quotum reeds bereikt had. En dat er dan één van mijn klanten binnenkwam, en zei: 'Bart, ik heb X BEF te beleggen. Wat kan je me aanraden?'. En ik zei op dat moment met een stalen gezicht: 'Op dit moment is er niets speciaals in de aanbieding. Maar vòlgende maand, dan komt er iets uit dat op jouw lijf geschreven is…' Meer met mijn quotum in gedachten dan met het belang van die klant.

En dat was het moment dat ik besloot om te vertrekken. Ik dacht: 'Nee, zo cynisch wil ik niet zijn. Dit is niét de persoon die ik wil zijn.'

Niet alleen nam ik dan de beslissing om weg te gaan en een eigen bedrijf uit te bouwen. Ik wou ook dat dit bedrijf ànders zou zijn; in plaats van iets te creëren waar ik de baan op zou moeten om te verkopen, wou ik een bedrijf waarbij klanten overtuigd waren van mijn 'product', en zelf zouden komen. Niet een webbedrijf dat websites verkoopt; maar één waar klanten op af komen die niet gewoon een website willen, maar een Netlash website.

Pull in plaats van push.

Ambitieus, hooghartig, utopisch? Misschien wel. Maar het is de visie waar ik elke dag aan verder werk.