Af en toe denk ik eens na over de muziekindustrie (ook in het kader hiervan), en de veranderingen die deze industrie de laatste tien jaar aan het doormaken is.
Er wordt vaak heel luid geroepen over de piraterij, torrents en het illegale kopiëren van muziek, en hoe dat de business van de muziekindustrie negatief beïnvloedt.
En hoewel het 'gratis' zijn van die piraat-mp3's wel een rol spelen, denk ik dat de waarheid iets genuanceerder is.
Ik heb daar twee meningen/theorieën over.
1. Verschuiving van budget
Muziek, en dan vooral singles, wordt m.i. vooral gekocht door jongeren. En tieners hebben een beperkt budget.
Stel jezelf dan de vraag: wat is er fundamenteel veranderd in de leefwereld van tieners tijdens de laatste 10 jaar, dat hun uitgaven zo sterk beïnvloed heeft?
Het antwoord is vrij voor de hand liggend: de gsm.
Tieners smachten sowieso al naar connectiviteit met hun peers, en de gsm heeft daar een perfect antwoord op gegeven.
De miljoenen dollars aan minder inkomen van de muziekindustrie - zou het niet kunnen dat die verschoven zijn richting de telecomoperatoren?
Is die budgetverschuiving een gevolg van de gratis downloads? Of is die prioriteitenverschuiving van jongeren eerder een oorzaak?
2. Productiekost
De prijs die iemand voor een bepaald goed wil betalen, is een complex samenspel van een aantal factoren. Uiteraard speelt marketing ('hoe hard wil iemand iets hebben', te maken met imago) daarin mee.
Maar fundamenteel is de prijs die we voor iets betalen de som van: productiekost + distributiekost + winstmarge.
Niet alleen is de voorbije 10 jaar de distributiekost van muziek quasi nul geworden.
Daarbovenop is de productiekost ook dramatisch naar beneden gevallen. Wie vroeger een plaat wou opnemen, moest dure instrumenten kopen en een dure opnamestudio boeken.
Tegenwoordig koop je voor 500 euro een softwarepakket dat meer kracht heeft dan de meest uitgeruste opnamestudio van 10 jaar geleden.
Uiteraard speelt talent en het kunnen bespelen van instrumenten een belangrijke rol, ik zal dat niet ontkennen.
Maar de gepercipiëerde prijs, de prijs die in ons onderbewustzijn opgebouwd wordt, is verbonden met de distributiekost (waarvan we weten dat die quasi nul is) en de productiekost (waarvan we beseffen dat die drastisch gezakt is - getuige daarvan het massaal grotere aanbod aan muziek).
In onze gedachten is de geldwaarde van muziek dan ook zwaar gezakt, zoniet naar nul aan het neigen.
Ik besef wel dat de werkelijkheid veel complexer is dan welk vereenvoudigd mentaal model ook.
Toch ben ik er van overtuigd dat beide bovenstaande evoluties een veel belangrijker rol spelen dan we beseffen.
Wat denken jullie?
Ik schreef hier vroeger al over Barcamp. Volgens hetzelfde principe van de unconference organiseren een aantal enthousiaste ondernemers nu ook BizCamp.
