We zouden hier toch wel een grote boom kunnen opzetten over wat kunst eigenlijk is (en die tegelijkertijd weer omzagen).

Maar ik werp liever een voorbeeld op ter discussie: Simone Racheli.
Hij maakt voorwerpen die eruit zien alsof ze van vlees gemaakt zijn. Ze zijn eigenlijk vooral gemaakt van plastic en was.

Je kan hier meer over hem lezen.

Wat denken jullie er van? Kunst? Kitch? Lucht?

Dit weekend gelezen in Bizz:

Generatie X, geboren tussen 1961 en 1981. Evolutie in de volgende 20 jaar. "Ik word 55 in 2028."

Producten en diensten benadert de Generatie X vanuit het standpunt van efficiëntie en gemak. Voor haar moeten auto's en computers afgestemd zijn op de noden van het individu.
In het zakenleven is ze kundig in het opdrijven van de efficiëntie en innovatie. Ze is marktgericht en buitengewoon productief.

Generatie X'ers verkiezen als vrije agenten te werk te gaan en eigen deals af te sluiten. Hun professionele relaties zijn vluchtig en tijdelijk. Tegelijk beseffen ze dat een 'carrière' niets voor hen is. Ze zijn tot snelle besluitvorming in staat, stroomlijnen bedrijven of afdelingen en perken bureaucratie in zonder emoties te tonen. Ze zijn het gewoon om creatieve risico's te nemen.

Generatie X maakt komaf met de tussenpersonen in zakelijke relaties en als consumenten. Al wie voor haar geen toegevoegde waarde te bieden heeft, moet uit de ketting verdwijnen.

Overal waar er winsten gemaakt kunnen worden, zie je de leden van deze generatie. Ze zoeken het bijzondere gat in de markt, iets waar anderen nog niet aan gedacht hebben. Ze richten bedrijven op en ontmantelen die weer in een oogwenk.

Sommigen onder hen zullen succes kennen en rijk worden, maar de meerderheid zal ontgoocheld zijn over hun loon, hun voordelen, hun sociale vangnet. De meerderheid onder hen zal bestaan uit jobhoppende vijftigers die flexibel genoeg blijven om hun leven van het ene moment op het andere een andere koers te geven.

Als GenX'er sta ik op mijn individualiteit en wil ik mijn eigen leven leiden - en daarom heb ik onmiddellijk de neiging om te schreeuwen: "Maar ik niet hoor!"

En toch, als ik het even nalees… gewoon bangelijk hoe dit me typeert.

Jawel, ik heb hem besteld: de Pleo dino robot.

Hoe meer filmpjes ik van die gadget zie, hoe meer ik er naar uit kijk. Normaal gezien zou hij beginnen shippen vanaf 18 december.

Meer uitleg over hoe hij werkt vind je hier.

Luister vooral in onderstaand filmpje naar het grommetje als zijn blaadje afgepakt dreigt te worden…

Alexa is een systeem om bezoekers te meten (schatten is eigenlijk een beter woord) van elke website.

Ze kennen een cijfer toe aan elke website: de Alexa Rank.

Je zou het een beetje kunnen vergelijken met de CIM-cijfers hier in België.

Wel, nu kan je ook je gepersonaliseerde t-shirts bestellen, waarmee je de Alexa Rank van je site kan dragen.

Meer info op deze site.

Een film die me wel intrigeert, en die uitkomt in 2008: Fanboys.

Zeker op basis van onderstaande foto.

We wonnen twee prijzen op de CMS-awards in de categorie SEO, één daarvan voor onze klant Indea.

Valérie en Willy bedankten ons op een sympathieke manier…

Nee, ik ga het hier niet hebben over mijn Nokia N95 en zijn muzikale capaciteiten, of de iPhone en zijn iTunes.

In Japan heeft het Hokkaido Industrial Research Institute een aantal wegen aangepast met op maat gemaakte groeven.

Als je erover rijdt met je auto, maken de groeven een bepaald geluid; achtereenvolgens spelen ze zo een Japanse popmelodie.

Meer hierover kan je lezen in The Guardian, of je kan onderstaand filmpje bekijken:

I'm a Night Elf Mohawk! Shut up, foo !

Zucht.

Op kantoor hebben we een Saeco koffiemachine, met allerlei snufjes en truukjes.

Wat ze onder andere doet, is een seintje geven als de koffiehouder moet geleegd worden. Het is een volautomatische machine - dit betekent dat we er koffiebonen in gieten, en dat de gemalen en verwerkte koffie er langs de andere kant uitkomt, in die koffiehouder.

En die koffiehouder moet af en toe geleegd worden.

Een mooie boodschap op het digitale schermpje: "Koffie houder legen".

Dat doe ik. Op mijn normale tempo - dat is: snel.

Koffiehouder terug plaatsen, proberen koffie te tappen, maar nee: "Koffie houder legen". Herhalen: koffiehouder legen, terugplaatsen, koffie nemen.

Nog steeds weigert die verdomde machine om me mijn caffeïneshot te bezorgen. "Koffie houder legen."

Gvd, gvd!

Ik ben minstens een half uur bezig met alles uitvegen, afwassen, legen etc.

En nog steeds: "Koffie houder legen."

In uiterste nood, dik tegen mijn goesting, neem ik de handleiding er bij. En daar zie ik het staan: als je de koffie houder leegt, moet die actie *minstens* vijf seconden duren. Anders beschouwt de machine de houder niet als geleegd, en blijft hij de melding geven.

Blijkbaar ben ik voor onze machine te snel. En consequent te snel.

Wie had dat gedacht; een koffiemachine die me een 'zen'-moment geeft.

Mijn nieuwe auto is ondertussen aangekomen, en ik heb er een weekje mee kunnen rijden.

*love it*

Het is dus een Audi A4 geworden, 2.0 TDI om meer precies te zijn. In 'fantoomzwart'.