Ow fok maat.

Ik vermoed dat dit het dichtste is dat je als mens kan komen bij 'vliegen'.

Mijn gedacht? Tijd voor nieuwe verkiezingen.

En hopen dat we dan het verstand hebben om iemand te kiezen die wél leiderschap kan tonen, die wél een visie kan ontwikkelen waar een meerderheid zich achter kan scharen.
Het blijkt iedere keer dat, als je de negatievelingen ("wie gelooft hén nog") vraagt om zelf actie te ondernemen, er weinig uit komt.

En stop alsjeblieft met die splitsingszever. Er is niemand die daar een concreet plan van aanpak over kan voorleggen, dat verder gaat dan 'hé, laten we splitsen'.

"You can't sell meteorites to dinosaurs."

Gaat volgens mij over de old-skool reclamesector.

Vreemde zaken bij GarageTV.

Een 'grappig' filmpje over een duivel - maar kijk eens wat er in het lichtgrijs bij staat?

Even selecteren met de muis, en wat zien we:

Veel geld opbrengende sleutelwoorden voor Adsense!

Is er daar iemand aan het experimenteren?

(Update: nog meer van dat!)

Eentje voor Davy:

Aha, mijn nieuwe domeinnaam: www.digitalnomad.be.

Nu nog een passend nieuw design… Wolf?

Op één of andere manier probeer ik al acht jaar mijn moeder er van te overtuigen dat wat ik doe een echte job, een echt bedrijf is.

Het feit dat er negen werknemers zijn, begint langzaam door te dringen. Het helpt haar enigszins verder te geraken dan het concept 'hij doet iets met computers'.

(Mijn vader daarentegen zit al een paar stappen verder. Ik was zeer trots hem onlangs een reactie te zien ingeven op dit blog.)

Welkom bij de kliek, Willie.
Oh, misschien kan Kerygma je ook nog een link bezorgen.

Tijdens de tweede wereldoorlog, op een eiland rond Nieuw-Guinea, had het Amerikaanse leger een landingsbaan gebouwd, als tussenstop en uitvalsbasis voor de oorlog tegen Japan.

Dagelijks kwamen daar vliegtuigen langs, die voedsel, kleding, medicijnen en wapens dropten - niet alleen voor de Amerikaanse soldaten, maar ook voor de plaatselijke bevolking die hun gids was.

Toen WWII voorbij was, werd de legerbasis verlaten, en stopten de droppings.

De plaatselijke bevolking, die tot voordien niet in contact was gekomen met de Westerse beschaving, vroeg zich af wat ze misdaan hadden,en hoe ze dat voedsel terug uit de lucht konden laten vallen.

Hun oplossing: ze bootsten het gedrag van de Amerikaanse soldaten na. Ze sneden koptelefoons uit hout, zwaaiden met landingssignalen op de runway, bouwden radio's na uit stro en kokosnoten - met een mooie bamboe antenne. Ze bouwden zelfs volledige replica's van vliegtuigen uit hout, in de hoop de echte vliegtuigen aan te trekken.

De vliegtuigen wilden maar niet komen.

En dan, oh ironie: een paar Amerikaanse vliegtuigen vlogen over dat eiland; ze zagen de verwoede pogingen van de inboorlingen om van alles na te bootsen. "Hoe schattig", dachten ze. "Laten we ze belonen." En ze dropten een aantal voedselpakketten… eenmalig.

Dit is het verhaal van de Cargo Cult.

(Zie ook: alle trackbacks hier en hier.)

Even testen: werken deze ook in een post zelf?

(Edit: verwijderd. Test afgelopen.)