Meer lezen?

Input/output

Volgens mij is de essentie van wat ons mens maakt, het feit dat we technologie gebruiken en ons daarmee vereenzelvigen. Technologie en menselijkheid zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.

De grootste innovatieve stappen die we bijgevolg kunnen zetten hebben niets met de tech an sich te maken, maar wel met systemen die ons menselijk lichaam verbinden met externe technologie.

De smartphone op zich was geen reuzenstap voor de mensheid, wel de combinatie met de intuïtieve user interface van de iPhone. De computer op zich was redelijk indrukwekkend, maar de GUI en de muis maakten massale adoptie mogelijk.

De grote volgende golven van technologische vernieuwing zullen draaien rond de input- en outputmechanismes van die technologie; de manier waarop ze met andere dingen en vooral met onszelf in verbinding kunnen geplaatst worden. AR is indrukwekkend, maar zonder goeie input-hardware ten dode opgeschreven.

Hier gebeuren ook een aantal interessante experimenten rond. Kijk bijvoorbeeld hoe je via technologie 'stil' kan communiceren met een computer:

Indrukwekkend.

Die Mensch-Maschine

man-machine

Technologie is het onderwerp van heel veel van onze angstdromen. Van 'robots stelen onze jobs' over de angst voor een alleswetende artificiële intelligentie en zijn Singularity, tot de nachtmerrie van de rise of the machines in Terminator of The Matrix.

Ik meen dat die tegenstelling mens versus technologie een foute manier is om naar technologie te kijken.

Voor mij is technologie als werktuig een uitbreiding van onze menselijkheid; meer zelfs, we zijn slechts mens in ons gebruik van technologie.

Maar laten we eerst die 'technologie' goed definiëren.

Het woord technologie wordt momenteel te vaak gereduceerd tot welke (elektronische) toestellen in onze nabije toekomst liggen. Technologie is artificiële intelligentie, zelfrijdende auto's, CRISPR, virtual reality... We vergeten te snel die tools en werktuigen die al in ons leven geïntegreerd zijn en die we niet meer als 'technologie' percipiëren. Waarom beschouwen we de elektrische auto's van Tesla als deel van de 'tech' industrie, terwijl de benzine-auto's van Volkswagen en Toyota als 'oude' industrie worden bekeken? Waarom noemen we de dingen die software nog net niet kan 'artificiële intelligentie' en noemen we de dingen die het wel al kan (zoals boekhoudsoftware, ERP, CRM) gewoon software? Vanaf wanneer is het overslagpunt van technologie naar een tool? Is een stoel ooit ook als 'technologie' bestempeld?

Je zou kunnen argumenteren dat we elke tool die nog niet zo goed werkt 'technologie' noemen...

Voor mij is technologie elk werktuig dat de mens gebruikt om zijn capaciteiten uit te breiden en te verlengen.

Onze eerste grote technologische doorbraak was het gebruik van taal. Taal is een tool om uit onze lichamelijke beperking te treden. Vòòr taal waren we als mens in verschillende richtingen ééndimensionaal. We waren op onszelf aangewezen; taal liet ons toe te communiceren met andere mensen, daardoor samen te werken en onze eenzame condition humaine te overstijgen. Taal liet ons ook toe om uit het heden te ontsnappen en het moment in de tijd te overstijgen door kennis uit het verleden te bewaren, over te dragen op anderen en in de toekomst te projecteren.

Ook met die eerste technologie gebeurde wat met elke technologie gebeurt: eerst maakt de mens de technologie, maar daarna verandert de technologie de mens. Het gebruik van taal veranderde onze maatschappij en gewoontes; maar taal verandert ook onze hersenen. De taal die je gebruikt beïnvloedt de manier waarop je denkt. (Zie ook Snow Crashthe Sumerian language as the firmware programming language for the brainstem, which is supposedly functioning as the BIOS for the human brain.) Als mens leven we in symbiose met onze technologie - we gebruiken ze, maar ze beïnvloedt ons ook. Voorbeelden genoeg hiervan in de geschiedenis; kijk naar alles wat tijdens de industriële revolutie gebeurde en ons als mensheid veranderde. Technologie, met al zijn voor- en nadelen, brengt ons per saldo altijd naar het volgende niveau van ons menszijn. (Zie Our World In Data.)

Taal als technologie is net dát wat ons mens maakte - ons gebruik van technologie is hoe we ons menszijn uitdrukken en wat ons onderscheidt van niet-mensen. Zonder taal, en bij uitbreiding zonder al onze technologie, zouden we niet meer zijn dan dieren.

Zo moeten we m.i. naar alle technologie kijken. Niet als een dichotomie tussen mens en machine, als een gevecht tussen de 'natuurlijke' mens en zijn werktuigen die onvermijdelijk tot een confrontatie leidt. Onze machines zijn een onlosmakelijk deel van onze mensheid; zonder technologie zijn we geen mens.

versus

terminator

Technologie is niet extern aan ons, we moeten dit internaliseren.

Uiteraard zitten we op dit moment op een kantelpunt. Technologie tot nu toe was bijna per definitie fysiek geëxternaliseerd - een hamer is het natuurlijke verlengstuk van onze hand, maar staat los van die hand. Technologie staat op het punt niet alleen filosofisch maar ook letterlijk ons lichaam binnen te dringen.

Zolang we echter technologie als in tegenstelling tot menselijkheid blijven zien, zal dit een self-fulfilling prophecy worden. We moeten beseffen dat we ons als mens uitdrukken door technologie (in welke vorm ook), en dat die technologie ons in zijn gebruik ook verandert. Verandering is altijd moeilijk... maar tot nu toe heeft ons dit iedere keer naar een volgend niveau gebracht; iets anders maar per saldo toch wel iets beters.

Ik zie technologie niet als een aparte entiteit die ons (onze jobs, onze controle, ons leven) bedreigt, maar als een extentie van onze menselijke capaciteiten (zie: Transhumanisme). De kostprijs van dat volgende niveau is verandering.

Supermensen

supermensen

Technologie heeft altijd gedraaid rond het verbeteren en versterken van de menselijke capaciteiten. Het moment dat onze voorouder een steen oppakte om een krachtiger slag te verkrijgen dan met zijn eigen vuisten, was het moment dat het transhumanisme ontstond.

Vorige eeuw bouwden we allerlei machines om onze grote fysieke beperkingen te verslaan: tractoren, graafmachines, vliegtuigen... Op één of andere manier is het huidige internet ook een manier om onze mentale beperkingen te overkomen: onbeperkte kennis, onbeperkte communicatie met iedereen over de hele wereld...

Met de evolutie in alles wat Internet of Things genoemd wordt zijn we echter een stap verder aan het zetten. We zijn die nieuwe krachten dichter bij ons lichaam aan het brengen; en stap voor stap zelfs in ons lichaam.

Alleen zit er nog een soort van mentale barrière: technologie in ons lichaam is ongepast om onze krachten te vergroten - het is enkel toegestaan om verloren krachten te herstellen.

Al eeuwen vinden we het doodnormaal dat verminderd zicht gecorrigeerd wordt door wearable technology: namelijk brillen. Maar als zo'n bril gebruikt wordt voor méér dan het herstellen van 'normaal' zicht, vinden we het vreemd en ongepast.

Een mooi voorbeeld zijn ook hoorapparaten. Stilletjes (no pun intended) is zich daar een revolutie aan het voltrekken, onder impuls van smartphones. De ReSound LiNX bijvoorbeeld is een hoorapparaat dat kan aangestuurd worden met een iPhone. Het laat toe om verdwenen gehoor te herstellen - maar eigenlijk verbetert het dat gehoor nog:

But when Smith hit the button for "Restaurant mode," all of a sudden my ears had a laser-like focus on the conversation happening directly in front of me.

Zo'n toestel heeft de capaciteit om in de toekomst nog slimmer te worden; op basis van smartphone bediening (en misschien later op basis van gedachtenbesturing) gehoor toe te spitsen op specifieke geluiden (gesprek dichtbij; gesprek ver weg; muziek op een podium...).

Combineer dit met de nieuwe generatie van bluetooth headsets:

Plots kan je ook rechtstreeks muziek of films van je smartphone doorsturen naar je oor; of telefoongesprekken voeren zonder zo'n vreemd rechthoekig toestel aan je oor te houden.

Any sufficiently advanced technology is indistinguishable from magic.

Wat houdt ons eigenlijk tegen om door technologie aan ons lichaam toe te voegen onszelf superkrachten te geven?

To be human is to be transhuman

transhumanism

So there’s a great line by Shakespeare in which he says, „We know what we are. We know not what we may be.”

And in the age of accelerating technologies in which we extend the cognitive reach of our minds, the perimeters of our humanness, with these extensions of self, these exoskeletons, these technological scaffoldings - you know, the wings of our aircrafts and the signals traveling through our smartphones, sending our thoughts, electrified, at the speed of light, across oceans of sky - we redefine and extend what it means to be human.

Edward O. Wilson says we have actually decommissioned natural selection, and now we must look deep within ourselves and decide what we wish to become.

We are now the chief agents of evolutions.

We have reverse-engineered the software of biology and are about to rewire and upgrade it, redefine what it is to be a Homo Sapien. Juan Enriquez uses the term Homo Evolutis, the being that evolves itself, that transforms itself, right? Ray Kurzweil - we didn’t stay in the caves. We haven’t stayed on the planet. Biology - just another membrane to be transcended.

You know, Marvin Minsky used to say, will robots inherit the Earth? Yes, they will. But they will be our children.

You know, I love this idea, because we hear the term „transhumanism” and what it means to be human is to be transhuman. We are the species that transforms and transcends. We never stop. We always did. It’s what we are.

Quantified self & healthcare

google lensDeze week veel te doen over Google die slimme lenzen voor diabetici zou ontwikkelen.

Google is strategische posities aan het innemen in een aantal belangrijke technologische slagvelden van dit en de komende jaren: automotive (zelfrijdende auto's), connected & smart home (Nest), en quantified self & healthcare.

Alles wat met ons lichaam te maken heeft zal in 2014 en de komende jaren een grondige revolutie doormaken.

Op dit moment gaan we met onze gezondheid op een paar vaste manieren om: ofwel wachten we tot er iets mis is, en gaan we naar een dokter om dat op te lossen; ofwel proberen we dingen uit (voedsel, bewegen...) waarvan we denken dat ze goed zijn en ziekte zullen voorkomen.

De 'lean startup' denkwijze toepassen op onze gezondheid levert nog een derde, nieuwe manier op: meten wat er gebeurt, en op basis van die data ons gedrag bijsturen. Testen, meten, bijsturen.

In eerste instantie vertrok dit vanuit de sport: de Nike FuelBand en de Fitbits. Al heel snel ging dit over gewicht, slapen en je bloeddruk. Tot zelfs slimme sokken toe.

Waar volgens mij nu de meeste vooruitgang zal zitten de komende maanden en jaren, is onze interne signalen meten op een niet-intrusieve manier.

Sano is bezig een patch te ontwikkelen die continu je bloed in de gaten houdt, zonder naalden. Ook Vital Connect is een draagbare biosensor aan het ontwikkelen die dezelfde richting uitgaat. Interessant om weten is dat Apple ondertussen een aantal van de sleutelmedewerkers van bovenstaande bedrijven binnengehaald heeft...

Hou dus zeker Apple en zijn op geruchten gebaseerde iWatch in de gaten - ik vermoed dat het geen standaard horloge-met-smartphone-verbinding zal zijn; wel een écht quantified self toestel.

The invasion of the body screens

screensProbeer eens voor jezelf de geschiedenis van schermen en de mensheid voor te stellen.

- bioscoopscherm: enorm, we kijken ernaar vanuit een zaal
- televisiescherm: groot, we kijken ernaar vanuit onze zetel
- computerscherm: 'normale' grootte, we kijken ernaar vanuit onze bureaustoel
- tablet: handzame grootte, we kijken ernaar op armlengte
- smartphone: klein, we kijken ernaar in onze hand
- Google glass: heel klein, we zien de projectie op enkele centimeters voor ons oog

Als je dit nu visualiseert (zou er een animator zijn die dit ook effectief wil maken?), en in versneld tempo afspeelt...

Dan zie je de schermen razendsnel kleiner worden, en almaar dichter bij ons lichaam komen.

De onvermijdelijke evolutie is dan dat die schermen (en bijhorende computers) IN ons lichaam zullen terechtkomen.

Cyborg Anthropologist

Ik ben al jaren gefascineerd door het idee van transhumanisme.

Amber Case noemt zichzelf een 'cyborg anthropologist', en doet R&D over cyborgs vandaag.